Kazimierz Tarłowski

Kazimierz Tarłowski (ur. 25 lutego 1915 w Krakowie, zm. ok. 1943 w Auschwitz^[1]) – polski tenisista i hokeista.

Kazimierz Tarłowski

Kazimierz Tarłowski (1940)
Data i miejsce urodzenia	25 lutego 1915 Kraków
Data i miejsce śmierci	ok. 1943 Auschwitz

Życiorys

Kazimierz Tarłowski jako bramkarz hokejowy Dębu Katowice

Startował z sukcesami w mistrzostwach Polski: w 1935 i 1936 w finale uległ Józefowi Hebdzie, w finale 16. krajowych mistrzostw Polski w 1937 pokonał tego zawodnika 6:2, 6:1, 3:6, 6:1^[2].

Decyzją komisji sportowej PZLT z 20 lipca 1937 zawodnicy Klubu Sportowego Pogoń Katowice Kazimierz Tarłowski i Walenty Bratek zostali ukarani dyskwalifikacją na okres 18 miesięcy, tj. do 20 stycznia 1939, za swoje zachowanie podczas meczu przeciwko tenisowej parze rumuńskiej w meczu w Czerniowcach, gdzie obaj wyszli na kort w stanie nietrzeźwym, a podczas gry zachowywali się niewłaściwie, używając m.in. obelżywych słów^[3].

Poza trenowaniem tenisa, w porze zimowej uprawiał hokej na lodzie, był bramkarzem klubu Dąb Katowice, reprezentacji Śląska i reprezentacji Polski^[4].

W czerwcu 1941 jego żoną została Irena Chrzanowska^[5].

Przypisy

1. Strona Muzeum Historii Katowic. mhk.katowice.pl. [dostęp 2020-10-10].
2. Tarłowski mistrzem Polski w tenisie. „Gazeta Lwowska”. Nr 141, s. 2, 26 czerwca 1937.
3. Dyskwalifikacja Tarłowskiego i Bratka na półtora roku. „Nowy Dziennik”. Nr 200, s. 8, Nr 200 z 21 lipca 1937.
4. Kazimierz Tarłowski. „Katolik”. Nr 282, s. 6, 9 grudnia 1937.
5. Ślub Kazimierza Tarłowskiego z Ireną Chrzanowską. audiovis.nac.gov.pl. [dostęp 2015-11-06].