Kasztel (nadbudówka)

Kasztel (z łac. castellum) – wysoka, często kilkupokładowa nadbudowa na XVI- i XVII-wiecznych żaglowcach^[1]. Wyróżniano kasztele dziobowe i rufowe. W kasztelu rufowym znajdowały się pomieszczenia dla oficerów, zaś w dziobowym dla załogi. Na obu kasztelach rozmieszczano stanowiska lekkich dział.

Model galeonu z kasztelami w Museo Storico Navale w Wenecji

Wysokość rufowego kasztelu, umieszczonego zazwyczaj tuż za bezanmasztem, pozwalała na wykorzystywanie go jako punktu kierowania statkiem i dowodzenia w czasie bitwy.

Kasztele, zwłaszcza galeonów hiszpańskich, były bogato zdobione rzeźbami i jaskrawo malowane.

Zobacz też

Zobacz hasło kasztel w Wikisłowniku

• achterdek
• forkasztel