Karlsruher Institut für Technologie
niemiecka uczelnia o charakterze technicznym w Karlsruhe Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Karlsruher Institut für Technologie (KIT) – najstarsza, założona w 1825, niemiecka uczelnia o charakterze technicznym i najstarsza spośród uczelni w Karlsruhe.
 | |
 | |
| Data założenia |
1 października 2009 |
|---|---|
| Typ |
publiczna |
| Państwo | |
| Adres | |
| Liczba pracowników |
ok. 8000 |
| Liczba studentów |
18 348 (2010) |
| Rektor |
Jan Hesthaven |
Położenie na mapie Niemiec  | |
Położenie na mapie Badenii-Wirtembergii  | |
 49°00′34″N 8°24′42″E | |
| Strona internetowa | |
Instytut powstał w 2009 z połączenia Universität Karlsruhe (wcześniej Technische Hochschule Fridericiana) i Forschungszentrum Karlsruhe.
Uczelnia posiada jedenaście wydziałów: matematyki, fizyki, chemii i biologii, nauk humanistycznych i społecznych, architektury, budownictwa i ochrony środowiska, maszynoznawstwa, inżynierii i technologii chemicznej, elektrotechniki i telekomunikacji, informatyki oraz ekonomii.
Uczelnia została założona przez wielkiego księcia Ludwika I 7 października 1825 jako Polytechnikum na wzór École polytechnique w Paryżu. W 1865 Fryderyk I podwyższył rangę uczelni, nadając nazwę Technische Hochschule (Wyższa Szkoła Techniczna). W 1902 r., honorując założyciela, nadano uczelni kolejny element nazwy Fridericiana, TH Fridericiana. W polskim piśmiennictwie uczelnia w tym okresie jest zwykle określana jako Politechnika w Karlsruhe. W 1888 Heinrich Hertz udowodnił w swojej pracowni (obecnie mieszczącej salę wykładową im. Hertza) istnienie fal elektromagnetycznych. W 1900 uczelnia otrzymała prawo nadawania tytułów doktorskich, a w 1904 przyjęto na studia pierwszą w Niemczech pełnoprawną studentkę.
W 1967 Technische Hochschule Fridericiana została mocą ustawy przekształcona w Uniwersytet Karlsruhe, jednak na prośbę senatu uczelni zachowano równolegle starą nazwę. Jednocześnie utworzono wydziały ekonomii i nauk humanistycznych. W lipcu 2005 dodano do nazwy określenie Forschungsuniversität – uniwersytet badawczy.
Uczelnia zajmuje rozległy kampus na terenach położonych na wschód od zamku, na północ od Kaiserstraße oraz na południe od Hardtwaldu. Pierwszym gmachem uczelni był obecny rektorat, zbudowany przez Heinricha Hübscha. W jego bocznym, później dodanym skrzydle mieści się dawna pracownia Hertza. W końcu XIX wieku powstały dalsze gmachy, w tym wydziały architektury, fizyki i chemii. Uczelnia przejęła także dawny arsenał, obecnie najstarszy jej budynek. W latach 20 XX wieku powstał stadion z trybuną krytą samonośnym dachem wspornikowym, pierwszym tej wielkości na świecie. Wszystkie wymienione obiekty znajdują się w rejestrze zabytków, podobnie jak stary wieżowiec biblioteki, wzniesiony w latach 60 XX wieku.
- architektura: Oswald Mathias Ungers
- geologia: Robert Gerwig
- mechanika: Carl Benz, Emil Škoda, August Thyssen
- matematyka: Fritz Noether
- fizyka: Johann Jakob Balmer, Fritz-Rudolf Güntsch, Edward Teller, Klaus Tschira, Bernd Schmidbauer
- elektrotechnika i telekomunikacja: Rolf Wideröe, Dieter Zetsche, Hasso Plattner, Dietmar Hopp
Polacy – absolwenci uczelni
Wikiwand in your browser!
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.
Every time you click a link to Wikipedia, Wiktionary or Wikiquote in your browser's search results, it will show the modern Wikiwand interface.
Wikiwand extension is a five stars, simple, with minimum permission required to keep your browsing private, safe and transparent.
