Johann Passler

Johann Passler (ur. 18 sierpnia 1961 w Anterselvie) – włoski biathlonista, dwukrotny medalista igrzysk olimpijskich i czterokrotny medalista mistrzostw świata.

Johann Passler

Data i miejsce urodzenia	18 sierpnia 1961 Anterselva
Klub	C.S. Carabinieri
Wzrost	178 cm
Debiut w PŚ	14.01 1982, Egg am Etzel (19. miejsce – b.indywidualny)
Pierwsze punkty w PŚ	14.01 1982, Egg am Etzel (19. miejsce – b.indywidualny)
Pierwsze podium w PŚ	9.03 1983, Oslo (2. miejsce – b.indywidualny)
Dorobek medalowy
Reprezentacja  Włochy Igrzyska olimpijskie brąz Calgary 1988 biathlon (b.indywidualny) brąz Calgary 1988 biathlon (sztafeta) Mistrzostwa świata złoto Kontiolahti 1990 sztafeta złoto Borowec 1993 sztafeta brąz Ruhpolding 1985 sprint brąz Oslo 1986 sztafeta Puchar Świata 3. miejsce 1987/1988

Kariera

W Pucharze Świata zadebiutował 14 stycznia 1982 roku w Egg am Etzel, zajmując 19. miejsce w biegu indywidualnym. Tym samym już w swoim debiucie zdobył pierwsze punkty. Na podium zawodów tego cyklu po raz pierwszy stanął 9 marca 1983 roku w Oslo, zajmując drugie miejsce w tej samej konkurencji. W zawodach tych rozdzielił Dmitrija Wasiljewa z ZSRR oraz Andreasa Schweigera z RFN. W kolejnych startach jeszcze 11 razy stawał na podium, odnosząc przy tym trzy zwycięstwa: 23 stycznia 1988 roku w Anterselvie wygrał bieg indywidualny, a 11 marca 1989 roku w Östersund i 16 stycznia 1993 roku w Val Ridanna był najlepszy w sprincie. Ostatni raz w czołowej trójce znalazł się 18 marca 1995 roku w Lillehammer, gdzie był drugi w sprincie. Najlepsze wyniki osiągnął w sezonie 1987/1988, kiedy zajął trzecie miejsce w klasyfikacji generalnej, za Niemcem Fritzem Fischerem i Eirikiem Kvalfossem z Norwegii.

W 1982 roku wystartował na mistrzostwach świata w Mińsku, gdzie zajął 27. miejsce w biegu indywidualnym, 20. w sprincie i piąte w sztafecie. Na rozgrywanych trzy lata później mistrzostwach świata w Ruhpolding wywalczył brązowy medal w sprincie. Wyprzedzili go tam jedynie Frank-Peter Roetsch z NRD i Eirik Kvalfoss. Kolejny brązowy medal zdobył podczas mistrzostw świata w Oslo w 1986 roku, gdzie wspólnie z Wernerem Kiemem, Gottliebem Taschlerem i Andreasem Zingerle zajął trzecie miejsce w sztafecie. Ponadto sztafeta włoska w składzie: Pieralberto Carrara, Wilfried Pallhuber, Johann Passler i Andreas Zingerle zwyciężyła na mistrzostwach świata w Oslo/Mińsku/Kontiolahti w 1990 roku oraz rozgrywanych trzy lata później mistrzostwach świata w Borowcu. Był też czwarty w tej samej konkurencji na mistrzostwach świata w Feistritz w 1989 roku oraz mistrzostwach świata w Lahti w 1991 roku, a także w sprincie na MŚ 1986 i MŚ 1989, przegrywając walkę o podium odpowiednio z André Sehmischem z NRD i Jurijem Kaszkarowem z ZSRR.

Jego olimpijskim debiutem były igrzyska w Sarajewie w 1984 roku. Zajął tam 35. miejsce w biegu indywidualnym i piąte w sztafecie. Największe sukcesy osiągnął podczas igrzysk olimpijskich w Calgary w 1988 roku, gdzie zdobył dwa medale. Najpierw zajął trzecie miejsce w biegu indywidualnym, przegrywając tylko z Frankiem-Peterem Roetschem i Walerijem Miedwiedcewem z ZSRR. Następnie był ósmy w sprincie, a w ostatnich zawodach, razem z Kiemem, Taschlerem i Zingerle był trzeci w sztafecie. Na rozgrywanych cztery lata później igrzyskach olimpijskich w Albertville był między innymi siódmy w biegu indywidualnym i czwarty w sztafecie. Brał również udział w igrzyskach w Lillehammer w 1994 roku, gdzie rywalizację w sprincie ukończył na trzynastej pozycji, a w sztafecie zajął szóste miejsce.

Z zawodu był policjantem.

Osiągnięcia

Igrzyska olimpijskie

Rok	Miejscowość	Konkurencje
		IN	SP	PU	MS	RL	MR	SR
1984	Sarajewo	35.	–	nd.	nd.	5.	nd.	–
1988	Calgary	3.	8.	nd.	nd.	3.	nd.	–
1992	Albertville	7.	15.	nd.	nd.	4.	nd.	–
1994	Lillehammer	–	13.	nd.	nd.	6.	nd.	–

Mistrzostwa świata

Rok	Miejscowość	Konkurencje
		IN	SP	PU	MS	RL	MR	SR
1982	Mińsk	27.	20.	nd.	nd.	5.	nd.	–
1983	Anterselva	11.	6.	nd.	nd.	10.	nd.	–
1985	Ruhpolding	–	3.	nd.	nd.	8.	nd.	–
1986	Oslo	7.	4.	nd.	nd.	3.	nd.	–
1987	Lake Placid	19.	31.	nd.	nd.	8.	nd.	–
1989	Feistritz	12.	4.	nd.	nd.	4.	nd.	–
1990	Mińsk/Oslo/Kontiolahti	–	10.	nd.	nd.	1.	nd.	–
1991	Lahti	–	22.	nd.	nd.	4.	nd.	–
1993	Borowec	17.	11.	nd.	nd.	1.	nd.	–

Puchar Świata

Sezon	Miejsce
1981/1982	19.
1982/1983	7.
1983/1984	-
1984/1985	30.
1985/1986	20.
1986/1987	30.
1987/1988	3.
1988/1989	15.
1989/1990	20.
1990/1991	20.
1991/1992	4.
1992/1993	5.
1993/1994	24.
1994/1995	29.
1995/1996	-

Miejsca na podium chronologicznie

Lp.	Dzień	Rok	Miejscowość	Konkurencja	Lokata	Pudła	Czas biegu	Strata	Zwycięzca
1.	9 marca	1983	Oslo	Bieg indywidualny na 20 km	2.	0+0+0+2	1:10:04,4	+34,0	Dmitrij Wasiljew
2.	10 marca	1983	Oslo	Sprint na 10 km	3.	0+0	31:27,8	+27,6	Frank-Peter Roetsch
3.	16 lutego	1985	Ruhpolding	Sprint na 10 km	3.	0+0	30:25,2	+1:08,5	Frank-Peter Roetsch
4.	9 marca	1986	Lahti	Sprint na 10 km	3.	2	31:10,3	?	André Sehmisch
5.	17 grudnia	1987	Hochfilzen	Bieg indywidualny na 20 km	3.	0+1+0+1	1:07:36,25	+33,1	Fritz Fischer
6.	23 stycznia	1988	Anterselva	Bieg indywidualny na 20 km	1.	1+1+1+1	1:05:03,3	–	–
7.	30 stycznia	1988	Ruhpolding	Sprint na 10 km	2.	0+2	30:22,3	+5,4	Stefan Höck
8.	20 lutego	1988	Calgary	Bieg indywidualny na 20 km	3.	1+0+0+1	56:33,3	+36,8	Frank-Peter Roetsch
9.	11 marca	1989	Östersund	Sprint na 10 km	1.	1+2	26:26,0	–	–
10.	16 stycznia	1993	Val Ridanna	Sprint na 10 km	1.	0+0	25:16,3	–	–
11.	18 marca	1993	Kontiolahti	Bieg indywidualny na 20 km	3.	0+1+1+1	1:00:29,5	+1:03,1	Ludwig Gredler
12.	18 marca	1995	Lillehammer	Sprint na 10 km	2.	1+0	29:34,5	+39,0	Wiktor Majgurow

Bibliografia

• Johann Passler. skisport365.com. [dostęp 2019-11-28]. (ang.).
• Profil na stronie IBU. data.biathlonworld.com. [dostęp 2019-11-28]. (ang.).
• Johann Passler Biography and Olympic Results. Olympics at Sports-Reference.com. [dostęp 2019-11-28]. [zarchiwizowane z tego adresu (2008-12-31)]. (ang.).