Loading AI tools
marszałek sejmikowy, wojskowy Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Jerzy Dobrzański (zm. 1831) – syn Macieja i Franciszki z Romerów, dziedzic dóbr ostrowieckich, pieczętował się herbem Leliwa.
| Major | |
| Data śmierci | |
|---|---|
| Przebieg służby | |
| Główne wojny i bitwy |
Wojna polsko-rosyjska |
| Odznaczenia | |
 | |
Absolwent Korpusu Kadetów w Warszawie. Walczył w stopniu kapitana w roku 1792, otrzymał wówczas order Virtuti Militari. W roku 1794 awansował na majora, został ranny w bitwie pod Szczekocinami. W latach 1797–1800 służył w Legionach Polskich we Włoszech. W czasie kampanii napoleońskiej wraz z 4. Pułkiem Artylerii Konnej brał udział w wyprawie na Moskwę. Brał udział m.in. w bitwach pod Smoleńskiem, Borodinem i Możajskiem. Podczas "bitwy narodów" pod Lipskiem stracił nogę i dostał się do niewoli. Przebywał w Szwecji. W roku 1814 powrócił do ojczyzny.
Jego żoną była Salomea z Moszyńskich, którą miał trzech synów: Łukasza (1789-1878) pułkownika artylerii wojsk polskich, Romana (1792-1855) członka Wojewódzkiej Rady Sandomierskiej i Rocha.Jerzy Dobrzański zasłynął także jako niestrudzony zwolennik wydobywania węgla kamiennego odkrytego przez miejscową ludność w podkunowskich wąwozach. Jego marzenia nigdy nie udało się zrealizować. Otrzymał przydomek węglarz.
W 1817 roku był marszałkiem sejmikowym powiatu opatowskiego województwa sandomierskiego[1].
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.
Every time you click a link to Wikipedia, Wiktionary or Wikiquote in your browser's search results, it will show the modern Wikiwand interface.
Wikiwand extension is a five stars, simple, with minimum permission required to keep your browsing private, safe and transparent.
