Jaskółczy ogon (architektura)

Jaskółczy ogon (rybi ogon) – motyw ozdobny w kształcie dwóch ćwierćkół odwróconych łukami do siebie stosowany w architekturze różnych krajów i okresów. Występował m.in. w jednej z odmian późnośredniowiecznego blankowania^[1].

Merlony w blankach

Zobacz multimedia związane z tematem: Jaskółczy ogon (architektura)

W XIV i XV wieku głównie we Włoszech rozpowszechniło się ozdobne blankowanie budowli nieobronnych, gdzie zęby czyli tzw. merlony w blankach przybierały kształt „jaskółczego ogona” (blankowanie gibellińskie)^[2]. Jaskółczym ogonem nazywano także nakładkowe, zacięte trapezowo^[3] łączenie ciesielskie konstrukcji drewnianych^[1].