Jan Danek (piosenkarz)

Jan Danek (właśc. Stanisław Kośnik; ur. 7 maja 1923 w Warszawie, zm. 19 listopada 1997^[1]) – polski piosenkarz.

Ten artykuł dotyczy muzyka. Zobacz też: inne postaci noszące imię i nazwisko Jan Danek.

Jan Danek

Imię i nazwisko	Stanisław Kośnik
Data i miejsce urodzenia	7 maja 1923 Warszawa
Data śmierci	19 listopada 1997
Instrumenty	wokal
Gatunki	muzyka rozrywkowa
Zawód	piosenkarz
Aktywność	1952 – początek lat 70.
Wydawnictwo	Polskie Nagrania „Muza”
Powiązania	Waldemar Kazanecki
Współpracownicy
Janusz Gniatkowski Anna Jakowska Natasza Zylska

Życiorys

Po 1945 r. zamieszkał w Siemianowicach. Działalność wokalną rozpoczął w amatorskich zespołach Centralnego Zarządu Przemysłu Węglowego. Jego właściwy debiut muzyczny nastąpił w roku 1952, kiedy został zwycięzcą ogólnopolskich eliminacji do zawodowego zespołu estradowego utworzonego przy Wojewódzkim Domu Kultury w Katowicach.

Pierwszych nagrań z jego udziałem dokonano w roku 1953. Towarzyszył wtedy zespołowi Waldemara Kazaneckiego, z którym wiele koncertował w kraju i za granicą (Czechosłowacja, NRD, Rumunia, Węgry, ZSRR).

Był wykonawcą piosenek francuskich, do których polskie słowa pisała Anna Jakowska. Śpiewał również w duetach z Januszem Gniatkowskim i Nataszą Zylską. Nagrał kilkanaście płyt solo i z ww. piosenkarzami (wyd. Polskie Nagrania „Muza”).

Karierę muzyczną zakończył na początku lat 70.

Piosenki (m.in.)

• „Bella, bella donna” (z J. Gniatkowskim)
• „Kuglarze”
• „Piosenka frontowego szofera”
• „Słoneczniki”
• „To tylko tu” (z N. Zylską)
• „Vaya con dios” (z J. Gniatkowskim)
• „Spotkanie z księżycem”
• „Wiatr na ulicy”
• „Fiakier”
• „Nicolo, Nicolo, Nicolino”
• „Samotność”
• „Zakochani”