Język mandinka

Język mandinka, język mandingo – język nigero-kongijski z grupy mande, używany współcześnie przez ok. 1,3 mln osób w Mali, Senegalu, Gambii i Gwinei Bissau, najpopularniejszy lokalny język Gambii. Blisko spokrewniony z językami bambara i malinke. Zapisywany najczęściej alfabetem łacińskim lub pismem arabskim.

Mandinka

Obszar	Gambia, Senegal, Gwinea Bissau, Mali
Liczba mówiących	1,3 mln[1]
Pismo/alfabet	łacińskie, arabskie
Klasyfikacja genetyczna
Języki nigero-kongijskie Języki mande Język mandinka[2]
Status oficjalny
Ethnologue	5 rozwojowy↗
Kody języka
ISO 639-3	mnk
IETF	mnk
Glottolog	mand1436
Ethnologue	mnk
GOST 7.75–97	маи 432
WALS	mdk, mkg
Występowanie
Ziemie ludu Mandingo na mapie Afryki Zachodniej z roku 1900 (na pograniczu Liberii i Gwinei)
W Wikipedii
Zobacz też: język, języki świata Wikipedia w języku bambara Słownik języka bambara w Wikisłowniku
Ta strona zawiera symbole fonetyczne MAF. Bez właściwego wsparcia renderowania wyświetlane mogą być puste prostokąty lub inne symbole zamiast znaków Unikodu.

Języka mandinka używa w swoich utworach znany także za granicą gwinejski piosenkarz Mory Kanté.

Przypisy

1. David M.D.M. Eberhard David M.D.M., Gary F.G.F. Simons Gary F.G.F., Charles D.Ch.D. Fennig Charles D.Ch.D. (red.), Mandinke, [w:] Ethnologue: Languages of the World, wyd. 22, Dallas: SIL International, 2019 [zarchiwizowane z adresu 2019-06-05] (ang.).
2. Alfred F.A.F. Majewicz Alfred F.A.F., Języki świata i ich klasyfikowanie, Warszawa: Państwowe Wydawnictwo Naukowe, 1989, s. 136, ISBN 83-01-08163-5, OCLC 749247655 (pol.).

Kontrola autorytatywna (język naturalny):

• LCCN: sh85080443
• GND: 4168716-4
• SUDOC: 118420380
• J9U: 987007548330105171

Encyklopedie internetowe:

• БРЭ: 2156899