Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Józef Lubomirski herbu Szreniawa bez Krzyża (ur. 1704 w Sandomierzu, zm. 6 sierpnia 1755 roku) – książę, podstoli litewski w latach 1744–1755, marszałek Trybunału Głównego Koronnego w 1741 roku, generał-lejtnant wojsk koronnych w 1752 roku, generał major wojsk koronnych od 1748 roku[1], szef Regimentu Dragonów w 1746 roku[2], starosta jahorlicki, perejasławski i sądecki.
Szreniawa bez Krzyża | |
Rodzina | |
---|---|
Data i miejsce urodzenia | |
Data śmierci | |
Ojciec | |
Matka |
Joanna Karolina Stärtzhausen |
Żona |
Felicja Jabłonowska |
Odznaczenia | |
![]() |
Był synem Jerzego Aleksandra. Żonaty z Felicjanną Jabłonowską, później z Agnieszką Magdaleną Lubomirską, był bezpotomny.
Poseł na sejm nadzwyczajny 1750 roku z województwa kijowskiego[3].
W 1748 roku odznaczony Orderem Orła Białego.
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.