Józef Antoni Boretti

Józef Antoni Boretti (ur. 17 sierpnia 1825 w Warszawie, zm. 9 kwietnia 1878 tamże) – polski architekt i konserwator zabytków.

Józef Antoni Boretti

Data i miejsce urodzenia	17 sierpnia 1825 Warszawa
Data i miejsce śmierci	9 kwietnia 1878 Warszawa
Narodowość	polska
Alma Mater	Szkoła Sztuk Pięknych w Warszawie
Praca
Styl	historyzm

Grób rodzinny Józefa Antoniego Borettiego na cmentarzu Powązkowskim

Życiorys

Wykształcenie odebrał w warszawskiej Akademii Sztuk Pięknych u profesora architektury Stanisława Balińskiego, a doświadczenie zdobył praktykując m.in. na budowach u swojego dziadka i ojca.

kamienice nr 37/39 przy Nowym Świecie

Do jego czołowych osiągnięć należą prace konserwatorskie na Zamku Królewskim, których był równocześnie projektantem i wykonawcą. Zbudował m.in.:

• dom starców gminy ewangelickiej przy ulicy Młynarskiej 54/56,
• kamienice nr 37/39 przy Nowym Świecie,
• dwór w Skotnikach dla przodków Mstisława Rostropowicza^[1].

Mieszkał w pałacyku, który sam zaprojektował i zbudował, na rogu ulic Siennej i Sosnowej. Był miłośnikiem teatru, muzyki i sztuk pięknych.

Został pochowany na Powązkach w grobowcu rodzin Boretti-Maringe, razem ze swoim dziadkiem Józefem i ojcem Feliksem Janem Marią (kwatera 4-1-29)^[2].

Życie prywatne

W 1853 wziął ślub z Antoniną Emilią Janikowską córką nieżyjącego już wówczas wielkiego społecznika Warszawskiego Teofila Mikołaja Janikowskiego. Miał z nią ośmioro dzieci:

• Felicja Teofila (1854–1855)
• Jan Andrzej (1856–1929) - pułkownik Wojska Polskiego
• Ludwik (1857–1883)
• Wincenty Franciszek (1859–1932) - znany kaliski fotograf i działacz społecznikowski
• Teofil Eugeniusz (1860–1910)
• Emilia (1862–1891)
• Józef Mikołaj (1863–1965)
• Antoni (1867–1956)

Jego wnukiem był Witold Boretti (1896–1939).