Iwona Dzięcioł-Marcinkiewicz

Iwona Dzięcioł-Marcinkiewicz (ur. 23 maja 1975 w Warszawie) – polska łuczniczka sportowa. Brązowa medalistka olimpijska z Atlanty (1996) w drużynie i uczestniczka igrzysk olimpijskich (2004, 2008), dwukrotna mistrzyni Europy (2004, 2008) oraz mistrzyni Polski (2002, 2004, 2006).

Iwona Dzięcioł-Marcinkiewicz

Iwona Dzięcioł-Marcinkiewicz (2015)
Data i miejsce urodzenia	23 maja 1975 Warszawa
Wzrost	172 cm
Informacje klubowe
Klub	Drukarz Warszawa
Dorobek medalowy
Reprezentacja  Polska Igrzyska olimpijskie brąz Atlanta 1996 łucznictwo (drużynowo) Mistrzostwa Europy złoto Vittel 2008 drużynowo złoto Bruksela 2004 indywidualnie srebro Oulu 2002 drużynowo brąz Ateny 2006 drużynowo brąz Bruksela 2004 drużynowo Odznaczenia państwowe

Jest absolwentką warszawskiego XIX Liceum Ogólnokształcącego im. Powstańców Warszawy. Następnie ukończyła studia w Instytucie Turystyki Krajów Biblijnych Wyższego Seminarium Duchownego w Warszawie (2002). Od 1987 należała do klubu sportowego Drukarz Warszawa. Jej trenerami byli: Roman Staszewski, Paweł Soliński oraz Stanisław Stuligłowa (trener reprezentacji Polski)^[1].

Podczas Igrzysk Olimpijskich w Atlancie (1996) w wieloboju indywidualnym w rundzie eliminacyjnej zajęła 57. miejsce, a w klasyfikacji końcowej 33. Natomiast w wieloboju drużynowym razem z Katarzyną Klatą i Joanną Nowicką, w rundzie eliminacyjnej była na 12. miejscu, a ostatecznie zdobyła brązowy medal.

Na Igrzyskach Olimpijskich w Atenach (2004) w wieloboju indywidualnym w rundzie eliminacyjnej zajęła 28. miejsce, a w klasyfikacji końcowej 20. W wieloboju drużynowym w rundzie eliminacyjnej zajęła 4. miejsce, a ostatecznie 15. (razem z Justyną Mospinek i Małgorzatą Sobieraj).

W czasie Igrzysk Olimpijskich w Pekinie (2008) w wieloboju indywidualnym w klasyfikacji końcowej zajęła 26. miejsce. W wieloboju drużynowym w rundzie eliminacyjnej zajęła 4. miejsce a ostatecznie 6 (razem z Małgorzatą Sobieraj i Justyną Mospinek.

Została członkiem honorowego komitetu poparcia Bronisława Komorowskiego przed wyborami prezydenckimi w Polsce w 2015 roku^[2].

W 1996 roku została odznaczona przez prezydenta Aleksandra Kwaśniewskiego Srebrnym Krzyżem Zasługi „za wybitne osiągnięcia sportowe”^[3].

Córka Andrzeja i Hanny (z d. Zdun). Z zawodu specjalista ds. turystyki^[1]. Jej mężem jest Robert Marcinkiewicz, były łucznik Stelli Kielce i trener sekcji łucznictwa w klubie KS Rokis Radzymin i RKS Marymont Warszawa^[4]. Ma córkę Marię (ur. 2000). Mieszka w Warszawie.

Osiągnięcia sportowe

• 1996 – finalistka Halowych Mistrzostw Europy - 4. miejsce (drużynowo);
• 1996 – 1. miejsce w klasyfikacji indywidualnej GP Europy;
• 2002 – złoty medal podczas letnich Mistrzostw Polski (indywidualnie);
• 2002 – srebrny medal podczas Mistrzostw Europy w Oulu (drużynowo – razem z Małgorzatą Ćwienczek i Wioleta Myszor);
• 2003 – finalistka Mistrzostw Świata - 5. miejsce (drużynowo);
• 2003 – 3. miejsce w klasyfikacji generalnej Pucharu Europy;
• 2004 – złoty medal podczas Halowych Mistrzostw Polski (indywidualnie);
• 2004 – złoty medal podczas Mistrzostw Europy w Brukseli (indywidualnie);
• 2004 – brązowy medal podczas Mistrzostw Europy w Brukseli (drużynowo – razem z Justyną Mospinek i Małgorzatą Ćwienczek);
• 2005 – srebrny medal podczas letnich Mistrzostw Polski (indywidualnie);
• 2006 – brązowy medal podczas Mistrzostw Europy w Atenach (drużynowo – razem z Justyną Mospinek i Małgorzatą Ćwienczek);
• 2006 – złoty medal podczas Halowych Mistrzostw Polski (indywidualnie);
• 2007 – finalistka Mistrzostw Świata – 5. miejsce (drużynowo);
• 2008 – złoty medal mistrzostw Europy (drużynowo).

Odznaczenia

• Srebrny Krzyż Zasługi – 2 września 1996