Loading AI tools
Instytut Pamięci Narodowej przy Prezydium Rady Ministrów (IPN) – instytucja historyczna funkcjonująca w Warszawie latach 1945–1950.
| Data założenia |
1945 |
|---|---|
| Data likwidacji |
1950 |
| Typ | |
| Państwo | |
| Adres |
Warszawa |
| Dyrektor |
Formalnie powołano ją w listopadzie 1944 przez Polski Komitet Wyzwolenia Narodowego. Była podporządkowana resortowi oświaty. Instytucja działała pod tą nazwą do lipca 1948, gdy przekształcono ją w Instytut Historii Najnowszej. Działalność obejmowała niemieckie zbrodnie wojenne, kolaborację Polaków z okupantem, a także historię Polski w latach 1863–1945 ze szczególnym podkreśleniem roli rewolucyjnego ruchu robotniczego. Celem placówki było badanie genealogii Polski Ludowej. Instytut wydawał pismo „Dzieje Najnowsze”. Pomysłodawcami byli Jerzy Kornacki (dyrektor do 10 września 1946) i Helena Boguszewska. Faktycznie od 1945 do końca działalności IPN kierował jako wicedyrektor a później jako dyrektor Stanisław Płoski. Współpracowali z nim: Władysław Bartoszewski, Adam Borkiewicz, Janusz Durko, Krzysztof Dunin-Wąsowicz, Zygmunt Gross, Tadeusz Jabłoński, Witold Kula, Henryk Wereszycki, Jerzy Żłobicki[1]. Instytut Pamięci Narodowej przy Prezydium Rady Ministrów skupiał badaczy utożsamiających się z niepodległościowym socjalizmem. Będąc niewygodny dla władz stalinowskich został rozwiązany[2].
- Tadeusz Rutkowski, Nauki historyczne w Polsce 1944-1970. Zagadnienia polityczne i organizacyjne, Warszawa: Wydawnictwa Uniwersytetu Warszawskiego 2007, s. 64-69.
- Janusz Durko, Instytut Pamięci Narodowej 1945-1950, "Rocznik Warszawski" 34 (2006), s. 191-213.
Wikiwand in your browser!
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.
Every time you click a link to Wikipedia, Wiktionary or Wikiquote in your browser's search results, it will show the modern Wikiwand interface.
Wikiwand extension is a five stars, simple, with minimum permission required to keep your browsing private, safe and transparent.
