Najlepsze pytania
Chronologia
Czat
Perspektywa
I liga brazylijska w piłce nożnej (1987)
Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Remove ads
Remove ads
I liga brazylijska w piłce nożnej (1987) lub Campeonato Brasileiro 1987 – 17. edycja piłkarskich mistrzostw Brazylii. Trwała od 11 września 1987 do 7 lutego 1988, a mistrzem została drużyna Sport Recife pokonując w finale turnieju Guarani Campinas. W wyniku nieporozumień i sporów organizacyjnych, a także dyskusyjnych zmian regulaminowych w trakcie jej trwania jest do dziś jedną z najbardziej komentowanych i budzących kontrowersje w historii brazylijskiej ligi.
Remove ads
Szczegóły skandalu
W 1987 roku Brazylijska Konfederacja Piłki Nożnej (CBF), będąca w stanie kryzysu organizacyjnego, politycznego i finansowego, ogłosiła, że nie posiada środków do przeprowadzenia mistrzostw kraju. Obawiając się pozostania bez najważniejszego turnieju w roku, najbogatsze i najsłynniejsze kluby Brazylii postanowiły założyć organizację „Clube dos 13" (Klub Trzynastu) i zorganizować własne, niezależne finansowo rozgrywki o mistrzostwo Brazylii. Aby krajowy związek uniknął sankcji FIFA, CBF wyraziła zgodę na przeprowadzenie mistrzostw przez „Cd13”, stawiając jednocześnie warunek, by zaproszono do udziału w nich także kluby z innych stanów Brazylii. W ten sposób do grupy „Cd13” dołączyły Coritiba, Goiás oraz Santa Cruz, tworząc 16-drużynową ligę, nazwaną Copa União – Modulo Verde (Moduł Zielony), której zwycięzca, według porozumienia z CBF, miał zostać mistrzem Brazylii roku 1987. „Cd13” pozyskując dla swojego przedsięwzięcia bogatych sponsorów oraz największą brazylijską telewizję, wzbudziła duże zainteresowanie widzów turniejem, odnosząc wielki sukces finansowy, który nie umknął uwadze CBF i pozostałym, niewybranym do Zielonego Modułu klubom. W tym samym czasie CBF, zdobywszy wsparcie innej dużej brazylijskiej telewizji, postanowiła przeprowadzić rozgrywki dla pozostałych klubów, organizując 16-drużynowy Modulo Amarelo (Moduł Żółty), składających się z najlepszych (według rankingu CBF), lecz pominiętych przez „Cd13” zespołów oraz Moduły: Niebieski (Modulo Azul) i Biały (Modulo Branco), dla drużyn spoza dwóch najsilniejszych grup. W wyniku protestów klubów, które uważały, że miały prawo uczestniczyć w walce o tytuł, a pozostały poza Zielonym Modułem (jak np. Guarani – wicemistrz z poprzedniego roku, czy Portuguesa), CBF zmieniła swoje wcześniejsze stanowisko i zaproponowała rozegranie, pomiędzy mistrzami i wicemistrzami grup: zielonej i żółtej, półfinałów i finału mającego wyłonić mistrza Brazylii. Kluby „Cd13” postanowiły nie akceptować propozycji, gdyż nie przewidywała tego zawarta umowa z krajowym związkiem, jednakże pozostający w CBF rzecznik „Cd13”, ówcześnie wicedyrektor sportowy klubu Vasco da Gama Eurico Miranda, wyraził (bez jakiejkolwiek zgody lub konsultacji z pozostałymi członkami „Cd13”) aprobatę dla pomysłu CBF. Zarząd „Cd13” stanowczo zaprotestował, i nie podpisał zmiany regulaminu, jednak zgoda Mirandy oznaczała dla CBF przyzwolenie na decydowanie o turnieju. W ten sposób, po zakończeniu rozgrywek w Zielonym i Żółtym Module, CBF zarządziła wymyślone wcześniej przez siebie półfinały, które Flamengo i Internacional (mistrz i wicemistrz Zielonego Modułu) zbojkotowały, nie przystępując do nich. W wyniku tego w finale zagrały dwie najlepsze drużyny Żółtego Modułu, a Sport Recife został mistrzem Brazylii. Od tego czasu Flamengo i Sport stoczyły ze sobą szereg procesów prawnych. Narodowa Rada Sportu, nieistniejący już dziś rządowy organ odpowiedzialny za kontrolowanie rozgrywek sportowych w Brazylii, uznał, że mistrzem zostało Flamengo, jednak kilka lat później Sąd Cywilny przyznał zwycięstwo klubowi z Recife.
Remove ads
I Copa União – Módulo Verde
Podsumowanie
Perspektywa
Pierwszy etap
W pierwszym etapie kluby z grupy A grały tylko i wyłącznie z klubami z grupy B.
Kolejka 1
Kolejka 2
Kolejka 3
Kolejka 4
Kolejka 5
Kolejka 6
Kolejka 7
Kolejka 8
Tabele
Drugi etap
Kolejka 1
Kolejka 2
Kolejka 3
Kolejka 4
Kolejka 5
Kolejka 6
Kolejka 7
Tabele
Ponieważ Atlético Mineiro wygrał grupę A w obu etapach, do półfinału awansował wicemistrz grupy A w drugim etapie – klub CR Flamengo. Atlético Mineiro jako zwycięzca obu etapów otrzymał dodatkowy punkt przed meczami półfinałowymi.
1/2 finału
CR Flamengo – Atlético Mineiro 1:0 i 3:2
1 29 listopada 1987 1:0 Bebeto |
SC Internacional – Cruzeiro EC 0:0 i 1:0 (dog)
1 29 listopada 1987 |
Finał
SC Internacional – CR Flamengo 1:1 i 0:1 |
6 grudnia 1987 Porto Alegre Estádio Beira-Rio (63 228) SC Internacional – CR Flamengo 1:1 (1:1) |
13 grudnia 1987 Rio de Janeiro Maracanã (91 034) CR Flamengo – SC Internacional 1:0 (1:0) |
Mistrzem Brazylii w 1987 roku w turnieju Módulo Verde został klub CR Flamengo, natomiast klub SC Internacional został wicemistrzem Brazylii.
Końcowa klasyfikacja Módulo Verde 1987
Remove ads
Taça Roberto Gomes Pedrosa – Módulo Amarelo
Podsumowanie
Perspektywa
W turnieju miało wziąć udział 16 klubów, które podzielono na dwie grupy po 8 klubów. Ponieważ przydzielony do grupy B klub America FC zrezygnował z udziału w turnieju – grupa B liczyła 7 klubów.
Pierwszy etap
W pierwszym etapie drużyny z grupy A grały tylko z drużynami z grupy B.
Mecze chronologicznie
Tabele
Wobec równej liczby punktów rozegrany został mecz barażowy o pierwsze miejsce w grupie A.
Drugi etap
Grupa A
Grupa B
Ponieważ Sport Recife wygrał grupę B zarówno w pierwszym, jak i w drugim etapie, drugie miejsce w drugim etapie dawało awans do półfinału. Ponieważ zespoły na drugim i trzecim miejscu miały jednakową liczbę punktów, rozegrany został mecz barażowy o drugie miejsce w grupie B.
1/2 finału
Athletico Paranaense – Guarani FC 0:0 i 0:1 (dog)
1 28 listopada 1987 |
Bangu AC – Sport Recife 3:2 i 1:3
1 28 listopada 1987? |
Finał
Guarani FC – Sport Recife 2:0 i 0:3 (dog), karne 11:11 |
6 grudnia 1987 Campinas Estádio Brinco de Ouro da Princesa (2 415 widzów) Guarani FC – Sport Recife 2:0 (2:0) |
13 grudnia 1987 Recife Estádio Adhelmar da Costa Carvalho (Estádio Ilha do Retiro) (16 674 widzów) Sport Recife – Guarani FC 3:0 (1:0, 3:0), karne 11:11 W finale nie miała znaczenia różnica bramek, lecz jedynie różnica punktów, dlatego pomimo zwycięstwa 3:0 przez Sport Recife zarządzono dogrywkę, która nie przyniosła rozstrzygnięcia. W rzutach karnych po osiągnięciu stanu 11:11 obie strony doszły do porozumienia, w wyniku którego obu klubom przyznano wspólne zwycięstwo w turnieju. |
Zwycięzcami turnieju Módulo Amarelo w 1987 zostały jednocześnie dwa kluby – Guarani FC i Sport Recife.
Końcowa klasyfikacja Módulo Amarelo 1987
Remove ads
Mistrzostwo Brazylii
Podsumowanie
Perspektywa
Początkowo mistrza Brazylii miał wyłonić organizowany przez Clube dos 13 turniej Módulo Verde. W wyniki zmiany regulaminu przez CBF, zarządzone przez nią dodatkowe, nie przewidziane pierwotną umową półfinały zostały przez Flamengo i Internacional zbojkotowane. Tym samym finał rozegrano pomiędzy zwycięzcami Módulo Amarelo.
Półfinał
Ponieważ dwa najlepsze kluby Módulo Verde – CR Flamengo i SC Internacional – odmówiły walki o mistrzostwo Brazylii z dwoma najlepszymi zespołami Módulo Amarelo (Guarani FC i Sport) – do finału awansowały walkowerem dwa najlepsze zespoły z Módulo Amarelo.
Guarani FC – CR Flamengo 1:0 vo i 1:0 vo |
Sport Recife – SC Internacional 1:0 vo i 1:0 vo |
Finał
Guarani FC – Sport Recife 1:1 i 0:1 |
30 stycznia 1988 Campinas Estádio Brinco de Ouro da Princesa (4627) Guarani FC – Sport Recife 1:1 (0:0) |
7 lutego 1988 Recife Estádio Ilha do Retiro (26 282) Sport Recife – Guarani FC 1:0 (0:0) |
Oficjalnym mistrzem Brazylii w 1987 roku został klub Sport Recife, a wicemistrzem Brazylii – Guarani FC.
Remove ads
Linki zewnętrzne
- Pierwsza liga brazylijska w sezonie 1987 (paginas.terra.com.br). paginas.terra.com.br. [zarchiwizowane z tego adresu (2007-11-14)].
- Pierwsza liga brazylijska w sezonie 1987 (www.rsssf.com)
Wikiwand - on
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.
Remove ads