Najlepsze pytania
Chronologia
Czat
Perspektywa
II liga polska w piłce nożnej (1949)
Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Remove ads
II liga 1949 – 1. edycja rozgrywek ogólnokrajowych drugiego poziomu ligowego piłki nożnej mężczyzn w Polsce. Wzięło w nich udział 20 drużyn, grając w dwóch grupach systemem kołowym. Sezon ligowy rozpoczął się 20 marca 1949, ostatnie mecze rozegrano w listopadzie 1949.
Remove ads
Remove ads
Drużyny
Rozgrywki
Podsumowanie
Perspektywa
Liga podzielona została na dwie grupy, podzielone geograficznie. Z tym, że w latach nieparzystych podział był północ-południe, a w latach parzystych wschód-zachód.
Drużyny zostały uznaniowo rozdzielone na dwie grupy, a następnie spadkowicze z I ligi zostali dolosowani do grup (dlatego Garbarnia grała w grupie północnej).
Uczestnicy obu grup rozegrali po 18 kolejek ligowych (razem po 90 spotkań) w dwóch rundach – wiosennej i jesiennej.
Mistrzowie grup II ligi uzyskali awans do I ligi, a zespoły z miejsc 9–10 spadły do klasy A.
Grupa północna – tabela
Źródło: Paweł Mogielnicki's Page (ang.) [dostęp 2017-04-23].
Oznaczenia: (M) – tytuł mistrzowski, (A) – awans, (S) – spadek.
Zasady ustalania kolejności: 1. liczba zdobytych punktów; 2. stosunek bramek.
Oznaczenia: (M) – tytuł mistrzowski, (A) – awans, (S) – spadek.
Zasady ustalania kolejności: 1. liczba zdobytych punktów; 2. stosunek bramek.
Grupa południowa – tabela
Źródło: Paweł Mogielnicki's Page (ang.) [dostęp 2017-04-23].
Oznaczenia: (M) – tytuł mistrzowski, (A) – awans, (S) – spadek.
Zasady ustalania kolejności: 1. liczba zdobytych punktów; 2. stosunek bramek.
Oznaczenia: (M) – tytuł mistrzowski, (A) – awans, (S) – spadek.
Zasady ustalania kolejności: 1. liczba zdobytych punktów; 2. stosunek bramek.
Remove ads
Baraż o mistrzostwo II ligi
Po zakończeniu sezonu rozegrano mecze o tytuł mistrza II ligi między zwycięzcami obu grup (co miało znaczenie wyłącznie prestiżowe i statystyczne)[1]. Pierwotnie zaplanowano dwa spotkania (na boiskach w Radlinie i Krakowie), jednak nie dały one rozstrzygnięcia – wynik dwumeczu to 4:4. Ponieważ nie premiowano wówczas większej liczby bramek zdobytych na wyjeździe, a w razie remisu przewidywano dodatkowy mecz, rozegrano decydujące spotkanie na terenie neutralnym w Sosnowcu[2]. Również w nim padł remis (2:2), a o losie tytułu mistrzowskiego zadecydowała dogrywka[3].
Górnik Radlin uzyskał tytuł najlepszej drużyny II ligi sezonu 1949.
Przypisy
Wikiwand - on
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.
Remove ads