Loading AI tools
1937 Polikarpov Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
I-15bis (ros. И-15 бис) – radziecki samolot myśliwski z okresu przed II wojną światową, będący modyfikacją samolotu I-15.
Dane podstawowe | |
Państwo | |
---|---|
Producent | |
Konstruktor | |
Typ | |
Konstrukcja |
mieszana |
Załoga |
1 |
Historia | |
Lata produkcji | |
Wycofanie ze służby | |
Liczba egz. |
2408 |
Dane techniczne | |
Napęd |
9-cylindrowy silnik gwiazdowy M-25W |
Moc |
559 kW (750 KM) |
Wymiary | |
Rozpiętość |
górny płat – 10,20 m |
Długość |
6,27 m |
Wysokość |
2,92 m |
Powierzchnia nośna |
22,5 m² |
Masa | |
Własna |
1310 kg |
Startowa |
1750 kg |
Osiągi | |
Prędkość maks. |
370 km/h na wysokości 3500 m |
Prędkość minimalna |
105 km/h |
Prędkość wznoszenia |
na wysokość 5000 m: 6 min 75 s |
Pułap |
8950 m |
Zasięg |
525 km |
Dane operacyjne | |
Uzbrojenie | |
4 karabiny maszynowe PW-1 kal. 7,62 mm 100–110 kg bomb na podwieszeniach zewnętrznych | |
Użytkownicy | |
ZSRR, Mongolia, Chiny, Hiszpania |
W 1936 przystąpiono do prac związanych z modernizacją samolotu myśliwskiego I-15. Była ona prowadzona w Fabryce nr 84 w Chimkach pod Moskwą. Prace prowadził zespół pod kierunkiem konstruktora samolotu Nikołaja Polikarpowa. Prace postępowały bardzo szybko. Już w styczniu 1937, wstępny projekt, został przekazany do akceptacji. Modernizacja konstrukcji samolotu I-15 obejmowała:
Nie wszystkie usprawnienia udało się wprowadzić w samolotach seryjnych. Kółko ogonowe zaczęło być montowane dopiero od 1939. Wcześniej stosowana była płoza ogonowa. Zamkniętej kabiny pilota nie udało się, pomimo wielu wysiłków, wprowadzić. Piloci doświadczalni, a także piloci wojskowi nie zaakceptowali nowej kabiny. Z tego powodu nowy samolot miał w dalszym ciągu otwartą kabinę pilota, osłoniętą tylko wiatrochronem. Produkcję seryjną samolotu rozpoczęto w Fabryce nr 1 w Moskwie. Pierwszy płatowiec był gotowy w kwietniu 1937. Próby państwowe samolotu I-15bis odbyły się w okresie sierpień-październik 1937. Wykazały one jego całkowity brak zdolności bojowych. Mimo to produkcję kontynuowano. W 1937 wyprodukowano około 100 samolotów. Równocześnie podjęto działania w celu dalszego ulepszenia samolotu. Dążono do obniżenia jego masy. Mimo to jednak ocena pilotów wojskowych była dla niego nieprzychylna. Oceniali oni nowy samolot jako gorszy od I-15. Samolot był bardziej ospały w trakcie wykonywania akrobacji. Kołpak śmigła ulegał szybko uszkodzeniom. Kabina pilota była większa niż w I-15, lecz źle oceniono wiatrochron, który był zbyt wąski, a także zniekształcał widoczność. Zwrócono też uwagę na zwiększone drgania silnika. Po usunięciu większości niedomagań, uznano samolot za nadający się do produkcji seryjnej, a także eksploatacji w jednostkach bojowych. W 1938 rozpoczęła się oficjalna produkcja seryjna. Samoloty wyprodukowane w 1937, zaliczono do produkcji z 1938. W 1939 były wytwarzane równolegle z wchodzącymi właśnie do produkcji samolotami I-153. Produkcja samolotów I-15bis została zakończona w 1939. Jednak w 1940 wyprodukowano jeszcze kilka sztuk ze zgromadzonych zapasów materiałowych. Ogółem produkcja wyniosła 2408 sztuk.
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.
Every time you click a link to Wikipedia, Wiktionary or Wikiquote in your browser's search results, it will show the modern Wikiwand interface.
Wikiwand extension is a five stars, simple, with minimum permission required to keep your browsing private, safe and transparent.