Hiob (Job) Bretfus al. Praÿetfuess lub Preytfus (zm. 15 października 1571) – polskiinżynier wojskowy i architekt pochodzenia holenderskiego, reprezentant renesansu, nadworny architekt Zygmunta I Starego, horodniczy wileński, dzierżawca olkiennicki, lejpuński, starosta wasilkowski w 1571 roku[1], starosta tykociński w latach 1569–1571.
Najstarsza informacja o Hiobie Bretfusie zapisana została w 1541 w Metryce Koronnej. Istnieją przypuszczenia, że był synem Hannusa Blatphusza z Koszyc[2].
w latach 1544-47 rozbudował i zmodernizował Stary Zamek w Kamieńcu Podolskim. Bretfus poszerzył zamek w Kamieńcu w kierunku wschodnim budując w 1544 roku Basztę Nową Wschodnią w formie pięcioboku (puntone), która broniła dostępu do bramy zamkowej od strony miasta i kryła w swoim wnętrzu studnię (na baszcie znajduje się płyta z napisem: "1544 DEUS TIBI OLI GLORIA IOB PRAETFUS ARCHITECTOR"). Od zachodu zbudował także pięciokątną Basztę Nową Zachodnią (przebudowaną na okrągłą przez Turków po zniszczeniach z 1672 r.)[3].
wzniósł Bramę Polną w Kamieńcu z mostem zwodzonym (nieistniejącą) oraz pracował przy murowanym moście prowadzącym z zamku do miasta[4].