Loading AI tools
niemiecki generał Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Johannes „Hans” Schlemmer (ur. 18 stycznia 1893 w Nesselwang, zm. 26 czerwca 1973 w Bad Kreuznach) – niemiecki wojskowy, generał oddziałów górskich.
 | |
 generał oddziałów górskich | |
| Data i miejsce urodzenia | |
|---|---|
| Data i miejsce śmierci | |
| Przebieg służby | |
| Lata służby |
1913–1945 |
| Siły zbrojne | |
| Stanowiska |
dowódca 134 Dywizji Piechoty, VIII i LXXV Korpusu Armijnego |
| Główne wojny i bitwy | |
 | |
| Odznaczenia | |
           | |
Po ukończeniu szkoły średniej w dniu 1 sierpnia 1913 roku, podobnie jako jego starszy brat Ernst (późniejszy generał Wehrmachtu), wstąpił na ochotnika do armii bawarskiej. Wstąpił do 2 batalionu pionierów jako kandydat na oficera. W 1914 roku jako podoficer-kandydat na oficera przeniesiony został do 5 pułku artylerii polowej, w składzie którego uczestniczył w I wojnie światowej. Był tam kolejno dowódcą plutonu i baterii. Wojnę zakończył w stopniu porucznika.
Po zakończeniu wojny pozostał w wojsku. Początkowo był oficerem w 23 pułku artylerii, a po utworzeniu Reichswehry, został oficerem w 7 oddziale jazdy w Monachium. Następnie pełnił służbę w 7 oddziale sanitarnym i 4 szwadronie jazdy. W 1925 roku został dowódcą 4 baterii 7 pułku artylerii. Od 1926 do 1930 roku studiował w Wyższej Szkole Technicznej w Charlottenburgu, po ukończeniu której otrzymał tytuł inżyniera dyplomowanego. Po dojściu do władzy Hitlera, w 1934 roku przeszedł do Ministerstwa Reichswehry, gdzie był szefem grupy w Biurze Uzbrojenia. W lutym 1938 roku został przeniesiony do OKH, lecz w związku z aferą Blomberga-Fritscha, został przeniesiony do 111 pułku artylerii górskiej i 10 października 1938 roku został dowódcą III dywizjonu tego pułku.
Na czele III dywizjonu artylerii 111 pułku artylerii uczestniczył w ataku na Polskę w 1939 roku. 25 września został dowódcą 7 pułku artylerii. Po zakończeniu walk w Polsce wraz z pułkiem przerzucony został na zachód i wziął udział w kampanii francuskiej w maju 1940 roku.
W marcu 1941 roku został dowódcą 148 Dowództwa Artylerii (Arko 148) i na jego czele wziął udział w ataku na ZSRR w 1941 roku, następnie brał udział w walkach na froncie wschodnim. W dniu 12 grudnia 1941 roku został dowódcą 134 Dywizji Piechoty, dywizją tą dowodził do lutego 1944 roku. W tym czasie dywizja walczyła na froncie wschodnim. Potem znajdowała się w rezerwie Naczelnego Dowództwa. Następnie w okresie kwiecień-maj 1944 roku dowodził VIII Korpusem Armijnym.
Następnie został przeniesiony na teren Włoch, gdzie 2 czerwca 1944 roku został dowódcą LXXV Korpusu Armijnego. Ten korpus brał udział w walkach na terenie Włoch. Dowodził tym korpusem do momentu kapitulacji wojsk niemieckich we Włoszech w dniu 2 maja 1945 roku i dostał się do niewoli amerykańskiej. W obozie jenieckim przebywał do 17 lipca 1947 roku.
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.
Every time you click a link to Wikipedia, Wiktionary or Wikiquote in your browser's search results, it will show the modern Wikiwand interface.
Wikiwand extension is a five stars, simple, with minimum permission required to keep your browsing private, safe and transparent.
.svg){kind=small}
