Ukończyła historię sztuki na Uniwersytecie Warszawskim^[2][3]. Jeszcze w trakcie studiów w 1989 została przewodniczką w Zachęcie Narodowej Galerii Sztuki. Pracowała następnie w tej instytucji jako edukatorka i kuratorka wystaw^[4]. W 2010 objęła stanowisko dyrektorki Zachęty^[5], które zajmowała do końca 2021^[6]. Pełniła też funkcję komisarza Pawilonu Polskiego na Biennale w Wenecji^[5]. Zasiadała w Kapitule Nagrody Sztuki im. Marii Anto i Elsy von Freytag-Loringhoven^[7].

Weszła w skład rady programowej Centrum Nauki Kopernik w Warszawie oraz rady Muzeum Sztuki w Łodzi^[3]. W 2022 została zastępczynią dyrektora Muzeum Getta Warszawskiego ds. naukowych i wystawienniczych^[2][8]. W 2023 objęła funkcję dyrektorki Departamentu Narodowych Instytucji Kultury w Ministerstwie Kultury i Dziedzictwa Narodowego^[2].

10 maja 2024 premier Donald Tusk ogłosił jej nominację na urząd ministra kultury i dziedzictwa narodowego^[9]. 13 maja tego samego roku została powołana na tę funkcję przez prezydenta RP Andrzeja Dudę^[10].

W Zachęcie była kuratorką m.in. następujących wystaw^[5][11]:

• Andrzej Wróblewski. Retrospektywa (1995),
• Panoptykon. Architektura i teatr więzienia (2005),
• Rewolucje 1968 (2008),
• Katarzyna Kozyra. Casting (2010),
• Marlene Dumas. Miłość nie ma z tym nic wspólnego (2012),
• Sarkis. Tęcza anioła (2017).

• Nagroda Krytyki Artystycznej im. Jerzego Stajudy (1999)^[12]