Loading AI tools
amerykański muzyk, kompozytor i wokalista Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
George Rufus Adams (ur. 29 kwietnia 1940 w Covington, zm. 14 listopada 1992 w Nowym Jorku) – amerykański muzyk, kompozytor i wokalista. Grał na saksofonie tenorowym, flecie i klarnecie basowym.
.jpg) George Adams 6 lipca 1976 w Nowym Jorku | |
| Imię i nazwisko |
George Adams |
|---|---|
| Data i miejsce urodzenia | |
| Data i miejsce śmierci | |
| Instrumenty | |
| Gatunki | |
| Zawód | |
| Aktywność |
1960–1992 |
| Wydawnictwo | |
| Powiązania | |
| Instrument | |
| saksofon tenorowy | |
Najbardziej znany ze współpracy z Charlesem Mingusem, Gilem Evansem, Royem Haynesem i z gry w kwartecie, który prowadził wspólnie z pianistą Donem Pullenem (w skład tego zespołu wchodzili jeszcze perkusista Dannie Richmond i basista Cameron Brown).
Naukę gry na fortepianie George Adams rozpoczął mając siedem lat, a kilka lat później akompaniował już kościelnemu chórowi. W szkolnym zespole grał już jednak na saksofonie, występując nie tylko na szkolnych imprezach, ale także w jednym z nocnych klubów, gdzie grał rhythm and bluesa i muzykę funk (a klub gościł takich muzyków jak Howlin’ Wolf, Little Walter czy Lightnin’ Hopkins). Ukończył studium muzyczne jako stypendysta Clark College w Atlancie. Tam też, pod kierunkiem Waymana Carvera – pierwszego jazzmana grającego na flecie i byłego członka orkiestry Chicka Webba – nauczył się gry na flecie. W 1961 wziął udział w trasie koncertowej wokalisty bluesowego Sama Cooke’a.
W 1963 wyjechał do Cleveland w Ohio, gdzie doskonalił swoje umiejętności grając jazz i rhythm’n’bluesa w zespole organisty i pianisty Billa Doggetta. W 1966 był członkiem zespołu organisty Hanka Marra, a razem z gitarzystą Jamesem „Bloodem” Ulmerem koncertował podczas jego tourneé w Europie.
W 1968 podjął decyzję o przenosinach do Nowego Jorku, gdzie pracował z różnymi zespołami i m.in. z takimi muzykami jak Roy Haynes (grał z nim do 1973), Gil Evans (nagrał z nim album „There Comes a Time”) czy Art Blakey.
W latach 1973–1976 był członkiem kwintetu Charlesa Mingusa (wraz z trębaczem Ronaldem Hamptonem, perkusistą Dannie Richmondem i pianistą Donem Pullenem nagrał album MIngus Moves, a potem Mingus at Carnegie Hall i podwójny album Changes One / Changes Two). W 1975, w trakcie tourneè kwintetu po Europie Adams, Pullen, Richmond i grający na kontrabasie David Williams dokonali, najpewniej we Włoszech, nagrań bez udziału Mingusa. Była to pierwsza płyta Adamsa wydana pod własnym nazwiskiem.
W latach następnych grał w grupach: Gila Evansa (w 1975 uczestniczył w nagraniu albumu The Gil Evans Orchestra Plays the Music of Jimi Hendrix, a potem There Comes a Time), McCoya Tynera (z którym – z różnymi przerwami – występował od 1976 do 1979; w 1978 album The Greeeting), trębacza Hannibala Marvina Petersona (z którym w 1977 brał udział we francuskim festiwalu Antibes Jazz Festival) i Archiego Sheppa (w 1978).
W 1978 brał udział w niemieckim festiwalu Frankfurter Jazzfestival (niemiecka rozgłośnia radiowa zarejestrował wtedy nagrania Adamsa razem z Archiem Sheppem i Heinzem Sauerem, które ukazały się potem na płytach Tenor Saxes. Frankfurt Workshop '78 i na płycie Sheppa Devil Blues).
Od 1979, po śmierci Charlesa Mingusa, Adams był członkiem kwartetu założonego wraz z pianistą Donem Pullenem (grał z nim wcześniej w zespole Mingusa). Pozostałymi muzykami byli perkusista Dannie Richmond i basista Cameron Brown. W tym składzie występowali na wielu festiwalach w Europie i Stanach Zjednoczonych. Obaj liderzy mieli podobny pogląd na muzykę, a ich kwartet mógł równie dobrze grać rhythm’n’bluesa, jak i muzykę awangardową. Nazwa zespołu nie była rygorystycznie ustalona. Występowali jako „George Adams-Don Pullen Quartet” lub jako „Don Pullen-George Adams Quartet” (po śmierci Adamsa, Pullen zadedykował jego pamięci album Ode To Life, nagrany z prowadzonym przez siebie zespołem African-Brazilian Connection, a specjalnie poświęcił mu balladę „Ah George, We Hardly Knew Ya”).
W grudniu 1979 kwintet pod nazwą George Adams Quintet (z perkusistą Alem Fosterem, kontrabasistą Donem Pate, pianistą Ronem Burtonem i perkusjonistą Azzedinem Westonem) nagrał album Paradise Space Shuttle.
W lutym 1980 powstał album Hand to Hand, nagrany przez Adamsa i Danniego Richmonda dla wytwórni Soul Note (przy współudziale kontrabasisty Mike’a Richmonda, puzonisty Jimmy’ego Kneppera i pianisty Hugh Lawsona).
W sierpniu 1980 powstaje album Earth Beams, będący dziełem Adamsa i Pullena. Pięć lat później – w 1985 – zarejestrowano nagrania tworzące album Live at Montmartre (wydany dopiero w 2000). Na płycie tej wystąpił gościnie gitarzysta John Scofield.
W 1983 Adams występował gościnnie podczas nagrywania albumu Black Bone puzonisty Craiga Harrisa oraz jako członek zespołu Mingus Dynasty w klubie Village Vanguard. W 1983 ponownie współpracuje z Hannibalem Marvinem Petersonem, nagrywając z nim album More Sightings (Enja).
W 1985 Adams zostaje też członkiem free funkowego zespołu Phalanx, który współprowadził z gitarzystą Jamesem „Bloodem” Ulmerem (członkami grupy byli też Rashied Ali – perkusja i Sirone – jako basista). Ukazały się trzy albumy tej grupy.
W 1987 powstaje album Where Were You? nagrany przez zespół Orange Then Blue (z George’em Adamsem jako jednym z głównych solistów).
W 1988 w wyniku ataku serca zmarł perkusista Dannie Richmond. Adams i Pullen początkowo chcieli by jego miejsce w zespole zajął Lewis Nash, ale ta próba nie trwała długo i zespół został rozwiązany. Adams założył nowy kwartet z Cameronem Brownem, Hughiem Lawsonem i perkusistą Gregorym Hutchinsonem. W 1988 skład: Adams, Lawson, Sirone i Victor Lewis na perkusji zarejestrował nagrania na album Nightingale, który tworzyły popularne ballady i spirituals („Bridge Over Troubled Water”, „What a Wonderful World”, „Moon River”).
W 1989 Adams występował w duecie z McCoyem Tynerem na jego albumie Things Ain’t What They Used to Be (Blue Note Records). W 1989 i na początku lat 90. Adams był jednym z ważniejszych solistów wieloosobowej orkiestry, która podczas tourneè wykonywała w różnych krajach świata blisko 3. godzinną symfonię Mingusa „Epitaph”.
Jednym z ostatnich nagrań Adamsa była America (1989) dla wytwórni Blue Note. Album ten zawierał klasyczne amerykańskie utwory („Tennessee Waltz”, „You Are My Sunshine” czy „Take Me Out to the Ballgame”) i kilka kompozycji Adamsa, w których dawał on wyraz swej akceptacji dla Ameryki i wszystkiego, co jej zawdzięczał. Na albumie tym nagrał np. „The Star Spangled Banner” i „America the Beautiful”.
W 1991 Adams nagrał Old Feeling – ostatni album, na którym występował w roli lidera zespołu. Razem z nim grali Lewis Nash, Hannibal Marvin Peterson, Jean-Paul Bourelly, Santi DeBriano jako basista i pianista – Ray Gallon. W lipcu 1991 brał udział w Montreux Jazz Festival (wraz z Milesem Davisem i Quincy Jonesem), grając w składzie The Gil Evans Orchestra oraz The George Gruntz Concert Jazz Band. Koncert został zarejestrowany i wydany jako Miles and Quincy Live at Montreux.
Od 1991 stan zdrowia George’a Adamsa bardzo się pogorszył (chorował na raka i miał problemy z oddychaniem), ale nie zrezygnował z koncertowania występując i z kwartetem i z Mingus Dynasty (ostatni jego występ z Mingus Dynasty odbył się na miesiąc przed śmiercią).
George Adams zmarł podczas operacji w Nowym Jorku 14 listopada 1992.
Styl gry George’a Adamsa wywodził się z bluesa i afroamerykańskiej muzyki popularnej. Największy wpływ na niego, jako saksofonistę, miała muzyka Rahsaana Rolanda Kirka, z którym czasami grywał w zespole Charlesa Mingusa. Gra Adamsa mogła być subtelna i nasycona liryzmem, jak też pełna siły i ekspresji (czasem grając odchylał się z instrumentem do tyłu, niemal kładąc się na plecach). Różne nastroje potrafił również przekazać swoim głosem, śpiewając zarówno delikatne ballady, jak i surowego, zawodzącego bluesa.
| Nagrany | Wydany | Album | Wykonawca – lider | Wytwórnia |
|---|---|---|---|---|
| 1973 | 1973 | Mingus Moves | Charles Mingus (i George Adams) | Atlantic |
| 1974 | 1974 | Mingus at Carnegie Hall | Charles Mingus (i George Adams) | Atlantic |
| 1974 | 1974 | Changes One | Charles Mingus (i George Adams) | Atlantic |
| 1974 | 1975 | Changes Two | Charles Mingus (i George Adams) | Atlantic |
| 1975 | 1975 | George Adams. Jazz a Confronto 22 | George Adams (i Don Pullen) | Horo |
| 1974 | 1975 | Gil Evans Plays the Music of Jimi Hendrix | Gil Evans (i George Adams) | RCA Victor |
| 1975 | 1976 | There Comes a Time | Gil Evans (i George Adams) | RCA Victor |
| 1975 | 1975 | Don Pullen. Jazz a Confronto 21 | Don Pullen (i George Adams) | Horo |
| 1975 | 1976 | Dannie Richmond. Jazz a Confronto 25 | Dannie Richmond (i George Adams i Don Pullen) | Horo |
| 1975 | 1997 | Mingus in Åhus 1975 | Charles Mingus Quintet (w składzie: George Adams) | Jazz på Rällen 9 |
| 1976 | 1976 | Suite for Swingers | George Adams | Horo |
| 1976 | 1976 | Keystone Korner (bootleg) | Charles Mingus (i George Adams) | Jazz Door |
| 1976 | 1977 | Hannibal in Berlin | Hannibal Marvin Peterson (i George Adams) | MPS |
| 1977 | 1978 | Cumbia & Jazz Fusion | Charles Mingus (i George Adams) | Atlantic |
| 1977 | 1983 | Priestess | Gil Evans (i George Adams) | Antilles |
| 1977 | 1978 | Hannibal in Antibes | Hannibal Marvin Peterson (i George Adams) | Enja |
| 1977 | 1977 | Tomorrow Promises | Don Pullen i George Adams | Atlantic |
| 1977 | 1990 | Revealing | James Blood Ulmer (i George Adams) | In + Out |
| 1978 | 1978 | A Tribute to Monk and Bird | Thad Jones, George Adams, George Lewis i in. | Tomato |
| 1978 | 1985 | Tenor Saxes. Frankfurt Workshop '78 | George Adams, Archie Shepp i Heinz Sauer | Circle |
| 1978 | 1986 | Devil Blues | Archie Shepp i George Adams | Circle |
| 1978 | 1978 | The Greeting | McCoy Tyner (i George Adams) | Milestone |
| 1978 | 1979 | Gil Evans Live at The Royal Festival Hall | Gil Evans (i George Adams) | RCA |
| 1978 | 1981 | The Rest of Gil Evans Live at The Royal Festival Hall London 1978 | Gil Evans (i George Adams) | Mole |
| 1979 | 1980 | Don’t Lose Control | George Adams – Don Pullen Quartet | Soul Note |
| 1979 | 1980 | All That Funk | George Adams – Don Pullen Quartet | Palcoscenico |
| 1979 | 1980 | More Funk | George Adams – Don Pullen Quartet | Palcoscenico |
| 1979 | 1979 | Paradise Space Shuttle | George Adams Quintet | Timeless |
| 1979 | 1979 | Sound Suggestions | George Adams | ECM |
| 1979 | 1980 | Horizon | McCoy Tyner (i George Adams) | Milestone |
| 1980 | 1980 | Hand to Hand | George Adams i Dannie Richmond | Soul Note |
| 1980 | 1980 | Earth Beams | George Adams – Don Pullen Quartet | Timeless |
| 1981 | 1981 | The Angels of Atlanta | Hannibal Marvin Peterson (i George Adams) | Enja |
| 1981 | 1981 | Life Line | George Adams – Don Pullen Quartet | Timeless |
| 1981 | 1992 | Lunar Eclypse (live in Europe 1981) | Gil Evans (i George Adams) | |
| 1982 | 1982 | Melodic Excursions | George Adams i Don Pullen | Timeless |
| 1983 | 1985 | Live at the Village Vanguard | George Adams – Don Pullen Quartet | Soul Note |
| 1983 | 1986 | Live at the Village Vanguard Vol. 2 | George Adams – Don Pullen Quartet | Soul Note |
| 1983 | 1983 | City Gates | George Adams – Don Pullen Quartet | Timeless |
| 1983 | 1983 | Gentlemen’s Agreement | George Adams i Dannie Richmond | Soul Note |
| 1984 | 1984 | More Sightings | George Adams i Hannibal Marvin Peterson | Enja |
| 1983 | 1983 | Black Bone | Craig Harris i George Adams | Soul Note |
| 1984 | 1984 | Decisions | George Adams – Don Pullen Quartet | Timeless |
| 1984 | 1985 | Live at Sweet Basil Volume 1 | Gil Evans (i George Adams) | King Records |
| 1984 | 1987 | Live at Sweet Basil Volume 2 | Gil Evans (i George Adams) | King Records |
| 1985 | 1985 | Live at Montmartre | George Adams – Don Pullen Quartet i John Scofield | Timeless |
| 1985 | 1990 | Jaabuehne Berlin '85 | George Adams / James „Blood” Ulmer Quartet | Repertoire |
| 1985 | 1986 | Got Something Good For You | Phalanx (w składzie George Adams) | Moers Music |
| 1986 | 1986 | Breakthrough | George Adams – Don Pullen Quartet | Blue Note |
| 1987 | 1987 | Song Everlasting | George Adams – Don Pullen Quartet | Blue Note |
| 1987 | 2000 | Live at Umbria Jazz Volume 1 and 2 | Gil Evans (i George Adams) | Egea Edizioni |
| 1987-88 | 1990 | Where Were You? | Orange Then Blue i George Adams | GM Recordings |
| 1987 | 1987 | Original Phalanx | Phalanx (w składzie George Adams) | DIW |
| 1988 | 1989 | Nightingale | George Adams | Blue Note |
| 1988 | 1988 | In Touch | Phalanx (w składzie George Adams) | DIW |
| 1989 | 1990 | America | George Adams | Blue Note |
| 1989 | 1989 | Things Ain’t What They Used to Be | McCoy Tyner i George Adams | Blue Note |
| 1991 | 1992 | Old Feeling | George Adams | Somethin’else |
| 1991 | 1993 | Cool Affairs | Blue Brass Connection i George Adams | Amadeo |
| 1991 | 1992 | Miles & Quincy Live at Montreaux | Miles Davis & Quincy Jones i George Adams | Warner Bros. |
| 1991 | 1992 | Next Generation Performs Charles Mingus Brand New Compositions | Mingus Dynasty i George Adams | Columbia |
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.
Every time you click a link to Wikipedia, Wiktionary or Wikiquote in your browser's search results, it will show the modern Wikiwand interface.
Wikiwand extension is a five stars, simple, with minimum permission required to keep your browsing private, safe and transparent.
