Gadożer białobrzuchy

Gadożer białobrzuchy^[5] (Circaetus pectoralis) – gatunek dużego ptaka drapieżnego z rodziny jastrzębiowatych (Accipitridae), zamieszkującego Afrykę Subsaharyjską.

Gadożer białobrzuchy

Circaetus pectoralis[1]
A. Smith, 1829[2]
Systematyka
Domena	eukarionty
Królestwo	zwierzęta
Typ	strunowce
Podtyp	kręgowce
Gromada	ptaki
Podgromada	Neornithes
Infragromada	ptaki neognatyczne
Rząd	szponiaste
Rodzina	jastrzębiowate
Podrodzina	jastrzębie
Plemię	Circaetini
Rodzaj	Circaetus
Gatunek	gadożer białobrzuchy
Synonimy
Circaeetus Pectoralis A. Smith, 1829[2] Circaetus rufulus Reichenow, 1905[3]
Kategoria zagrożenia (CKGZ)[4]
najmniejszej troski

Systematyka

Gatunek monotypowy^[6][7]. Bywał uznawany za podgatunek gadożera zwyczajnego (C. gallicus) i prążkowanego (C. beaudouini)^[6].

Występowanie

Występuje w Afryce pomiędzy równoleżnikami 19°N a 33°S – od wschodniego Sudanu i Etiopii po RPA.

Morfologia

Ma czarno-brązową głowę, ramiona, grzbiet, skrzydła oraz ogon. Jego brzuch ma barwę białą. Dziób i nogi są szare, a oczy żółte. Osobniki tego gatunku osiągają długość ciała 63–71 cm, rozpiętość skrzydeł 160–185 cm; masa ciała wynosi 1178–2260 g^[8].

Ekologia i zachowanie

Żyją na obszarach trawiastych i innych terenach otwartych, w tym pustyniach, głównie na wysokościach od 0 do 3400 m n.p.m. Gadożery białobrzuche żywią się gryzoniami, mniejszymi ptakami, gadami, rybami, nietoperzami, płazami i owadami.

Okres godowy trwa od listopada do czerwca w Etiopii, od grudnia do października we wschodniej Afryce i od czerwca do stycznia w południowej Afryce. Gniazda gadożerów usytuowane są na wysokości 3,5–7,5 m, zazwyczaj na szczycie akacji. Samice składają jedno jajo. Okres inkubacji trwa 51 dni.

Status

Międzynarodowa Unia Ochrony Przyrody (IUCN) uznaje gadożera białobrzuchego za gatunek najmniejszej troski (LC – Least Concern). Trend liczebności populacji jest nieznany^[4].