Fregaty rakietowe typu Wielingen

Fregaty rakietowe typu Wielingen – typ czterech belgijskich wielozadaniowych fregat rakietowych, zbudowanych dla Belgijskiej Marynarki Wojennej(inne języki) w latach 70. XX wieku.

Fregaty rakietowe typu Wielingen

Kraj budowy	Belgia
Użytkownicy	Belgia,  MW Bułgarii
Wejście do służby	1978 (w Belgii)
Zbudowane okręty	4
Okręty w służbie	3
Dane taktyczno-techniczne
Wyporność	standardowa: 1850 t pełna: 2350 t
Długość	106,38 m
Szerokość	12,3 m
Zanurzenie	5,3 m
Napęd	1 turbina parowa, 2 silniki wysokoprężne, 2 śruby
Prędkość	28 węzłów
Załoga	160
Uzbrojenie	1 armata automatyczna Creusot Loire kal. 100 mm 1 wyrzutnia wyrzutnia przeciwlotniczych pocisków rakietowych RIM-7 Sea Sparrow 4 wyrzutnie przeciwokrętowych pocisków rakietowych MM38 Exocet 1 wyrzutnia bomb głębinowych Bofors kal. 375 mm 2 wyrzutnie torped

Historia

Fregaty rakietowe typu Wielingen były pierwszymi większymi okrętami wojennymi, zaprojektowanymi i zbudowanymi w oparciu o belgijski przemysł stoczniowy, choć współpracowano przy tym z państwami mającymi większe doświadczenia w budownictwie okrętowym.

Zamówienie na okręty złożono we wrześniu 1973 i październiku 1974 roku w dwóch stoczniach: J. Bones & Sons (Boelwerf) w Temse i J. Cockerill w Hoboken. Stępkę pod pierwszą z fregat: "Wielingen" położono 5 marca 1975 roku. Wraz z kolejną, "Westdiep" weszła ona do służby w grudniu 1976 roku, jednak wykryte na próbach wady układu napędowego spowodowały powrót okrętów do stoczni w celu wymiany silników. Ostatecznie pierwsza para fregat znalazła się w linii 20 stycznia 1978 roku a kolejne dwie: "Wandelaar" i "Westhinder" 27 października tegoż roku.

Podstawowym obszarem działania nowych eskortowców marynarki belgijskiej był akwen Morza Północnego, kanału La Manche i wschodniej części Atlantyku a ich podstawowym zadaniem ochrona szlaków handlowych i konwojów przed atakami lotnictwa i okrętów podwodnych.

Fregaty typu Wielingen współdziałały w ramach zespołów okrętów NATO z jednostkami innych państw operujących na Morzu Północnym i Oceanie Atlantyckim. Dwa z nich: "Westdiep" i "Westhinder" brały udział w blokadzie Jugosławii w 1993 roku. Następnie jeden z okrętów, "Westhinder", został wycofany ze służby i zezłomowany, a pozostałe trzy, wycofane w latach 2005–2007, zostały sprzedane do Bułgarii.

Opis konstrukcji

Fregaty rakietowe typu Wielingen są jednostkami o stalowym, całkowicie spawanym, gładkopokładowym kadłubie z niewielkim wzniosem w części dziobowej i uskokiem na rufie. Kadłub podzielony został na 13 przedziałów wodoszczelnych i zaprojektowany w sposób umożliwiający działanie w warunkach skażenia radioaktywnego.

Fregaty posiadają napęd kombinowany w systemie CODOG (ang.: COmbined Diesel Or Gas turbine), składający się z dwóch silników wysokoprężnych Cockerill o łącznej mocy 6000 KM dla uzyskiwania prędkości marszowej oraz z turbiny gazowej Rolls-Royce Olympus T1VI 3B o mocy 28 000 KM dla prędkości maksymalnej. Okręty posiadają dwie śruby nastawne typu Lips.

Uzbrojenie artyleryjskie fregat rakietowych typu Wielingen stanowi armata uniwersalna Creusot-Loire L/55 Mle 68 kal. 100 mm, umieszczona na dziobie. Ponadto okręty posiadają cztery pojemnikowe wyrzutnie rakiet MM 38 Exocet do zwalczania celów nawodnych oraz ośmioprowadnicową wyrzutnię rakiet przeciwlotniczych RIM-7 Sea Sparrow umieszczone na rufie. Do zwalczania okrętów podwodnych stosowane są dwie wyrzutnie torped ZOP kal. 533 mm oraz sześciolufowa wyrzutnia rakietowych bomb głębinowych kal. 375 mm z zapasem 45 pocisków.

Okręty

• "Wielingen" (F910) – sprzedany do Bułgarii jako "Верни"
• "Westdiep" (F911) – sprzedany do Bułgarii jako "Горди"
• "Wandelaar" (F912) – sprzedany do Bułgarii jako "Дръзки"
• "Westhinder" (F913) – zezłomowany

Bibliografia

• Jacek Krzewiński, Belgijskie fregaty typu Wielingen,w: Nowa Technika Wojskowa nr 2/2003, ISSN 1230-1665
• Niszczyciele typu Wielingen na stronie mil.be. [dostęp 2008-12-15]. [zarchiwizowane z tego adresu (2005-02-17)]. (ang. • fr. • niderl.).