Franciszek Pajączkowski

Franciszek Pajączkowski herbu Lubicz (ur. 18 maja 1905 w Brodach, zm. 19 stycznia 1970 we Wrocławiu) – historyk teatru, bibliotekarz, doktor filozofii.

Franciszek Pajączkowski

Data i miejsce urodzenia	18 maja 1905 Brody
Data i miejsce śmierci	19 stycznia 1970 Wrocław
doktor nauk filozoficznych
Alma Mater	Uniwersytet Lwowski
Uczelnia	Zakład Narodowy im. Ossolińskich Uniwersytet Wrocławski
(1) Dyrektor Ossolineum we Wrocławiu
Odznaczenia

Grób Franciszka Pajączkowskiego

Życiorys

Był wnukiem Józefa, synem Zygmunta Lubicz-Pajączkowskiego (1859-1905), bratankiem Karola, wcześnie osierocony był wychowywany przez Edmunda Zubrzyckiego (1862-1935)^[1].

Uczył się w Gimnazjum Męskim w Sanoku^[2]. W latach 1924–1931 studiował polonistykę i historię sztuki na Uniwersytecie Jana Kazimierza we Lwowie. Od roku 1927 związany zawodowo z Biblioteką Ossolińskich, najpierw we Lwowie, następnie (od 1946 r.) we Wrocławiu. Pierwszy dyrektor Ossolineum we Wrocławiu (od r. 1951). Od 1958 wykładowca Uniwersytetu Wrocławskiego. Autor licznych publikacji w "Kwartalniku Historycznym", "Sobótce", redaktor "Rocznika Zakładu Narodowego im. Ossolińskich". Członek Wrocławskiego Towarzystwa Naukowego, od r. 1927 działacz – lwowskiego koła Związku Bibliotekarzy Polskich, następnie od r. 1947 wiceprezes Koła Wrocławskiego Stowarzyszenia Bibliotekarzy Polskich.

Został pochowany na cmentarzu św. Wawrzyńca we Wrocławiu.

Ważniejsze publikacje

• Teatr lwowski pod dyrekcją Tadeusza Pawlikowskiego 1900–1906, Kraków 1961
• Materiały biblioteczne z konferencji organizowanych w latach 1963–1968 przez Biuro wydawnictw i Bibliotek PAN, (red.), Wrocław 1970

Odznaczenia

• Krzyż Oficerski Orderu Odrodzenia Polski
• Odznaka Zasłużony Działacz Kultury
• Odznaka Honorowa SBP