Remove ads
Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Franczyza (również franchising[1], fr. franchise) – system sprzedaży towarów, usług lub technologii, który jest oparty na ścisłej i ciągłej współpracy pomiędzy prawnie i finansowo odrębnymi i niezależnymi przedsiębiorstwami: franczyzodawcą i jego indywidualnymi franczyzobiorcami. Franczyza zakłada też przepływ know-how od franczyzodawcy do franczyzobiorcy przez cały czas obowiązywania umowy franczyzowej. Istotą jest udzielenie praw (i przyjęcie obowiązków) poprzez zawarcie umowy franczyzy.
Franczyza daje możliwość korzystania między innymi z:
Umowa franczyzowa (ang. franchise agreement) jest to umowa pomiędzy franczyzodawcą a franczyzobiorcą.
Stronami franczyzy są:
Istota systemu polega na tym, że franczyzodawca nadaje swoim poszczególnym franczyzobiorcom prawo oraz nakłada na nich obowiązek prowadzenia działalności zgodnie z jego koncepcją. W ramach umowy sporządzonej na piśmie oraz w zamian za bezpośrednie lub pośrednie świadczenia finansowe uprawnienie to upoważnia indywidualnego franczyzobiorcę do korzystania ze znaku towarowego franczyzodawcy (marki), metod prowadzenia działalności gospodarczej, wiedzy technicznej, systemów postępowania i innych praw własności intelektualnej lub przemysłowej, a także do korzystania ze stałej pomocy handlowej i technicznej franczyzodawcy.
Zalety:
Wady:
Zawiera on sposób prowadzenia danej działalności gospodarczej. Udostępnia go franczyzodawca w ramach zawieranej z franczyzobiorcą umowy. Zawiera on szereg uprawnień i obowiązków. Ponadto upoważnia do działalności franczyzobiorcę na określonym terytorium. Pakiet franczyzowy składa się z:
Wśród obowiązku franczyzobiorcy jest konieczność ponoszenia opłat na rzecz franczyzodawcy. Opłata wstępna uiszczana jest w momencie przystąpienia do sieci franczyzodawcy. W związku z działalnością bieżącą, franczyzobiorca wnosi opłaty bieżące. Stanowią one dochód franczyzodawcy. Ponadto czasami funkcjonują też inne opłaty, jak np. opłata marketingowa. We franczyzie dystrybucji produktu często nie ma żadnych opłat, ponieważ franczyzodawca realizuje marże na zaopatrzeniu franczyzobiorcy (w Polsce w ok. 1/3 franczyz nie ma żadnych opłat franczyzowych1).
Od 2000 roku działa Polska Organizacja Franczyzodawców (POF) zrzeszająca franczyzodawców działających w Polsce, którzy zobowiązali się przestrzegać Europejskiego Kodeksu Etyki Franczyzy. Od 2010 POF należy do Europejskiej Federacji Franczyzy[2], a od 2011 do Światowej Rady Franczyzy[3].
W Polsce franczyza nie jest regulowana dodatkowym aktem prawnym. Pomysł na stworzenie takiego dokumentu pojawił się wraz z publikacją raportu zleconego przez Ministerstwo Sprawiedliwości, które przygotowało projekt przepisów ustawy regulującej franczyzę[4]. Na zlecenie Resortu, prof. Uniwersytetu Opolskiego Rafał Adamus, przeanalizował aktualne regulacje kształtujące rynek franczyzy w Polsce. Efektem jego prac był opublikowany raport pt. „Faktyczna nierówność stron umowy franczyzy w Polsce”. Adamus przygotował także projekt ustawy franczyzowej[5]. Jednocześnie trwają prace nad samoregulacją, która mogłaby zastąpić ustawę franczyzową. Prace nad franczyzowym kodeksem zapoczątkował Adam Abramowicz, Rzecznik MŚP – powołując w tym celu Zespół Roboczy ds. Franczyzy.
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.
Every time you click a link to Wikipedia, Wiktionary or Wikiquote in your browser's search results, it will show the modern Wikiwand interface.
Wikiwand extension is a five stars, simple, with minimum permission required to keep your browsing private, safe and transparent.