Ferrari 348
Supersamochód segmentu D Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Ferrari 348 – supersamochód klasy średniej produkowany pod włoską marką Ferrari w latach 1989–1995.
 Ferrari 348 | |
| Producent | |
|---|---|
| Projektant | |
| Zaprezentowany |
Wrzesień 1989 |
| Okres produkcji |
1989–1995[1] |
| Miejsce produkcji | |
| Poprzednik | |
| Następca | |
| Dane techniczne | |
| Segment | |
| Typy nadwozia | |
| Skrzynia biegów |
5-biegowa manualna |
| Napęd | |
| Długość |
4230 mm |
| Szerokość |
1895 mm |
| Wysokość |
1170 mm |
| Rozstaw osi |
2450 mm |
| Masa własna |
1380-1410 kg |
| Zbiornik paliwa |
95 l |
| Dane dodatkowe | |
| Konkurencja | |
Historia i opis modelu
Podsumowanie
Perspektywa
.jpg)
Ferrari 348 zadebiutowało jesienią 1989 roku podczas targów samochodowych we Frankfurcie nad Menem jako następca dotychczas produkowanego 328[2]. Podobnie jak większość aut tej marki, Ferrari 348 zostało zaprojektowane przez Pininfarinę[3]. W stylizacji 348 znalazły się podobieństwa do większej Testarossy, np. wloty powietrza w drzwiach, otwierane reflektory, niski nos samochodu i charakterystyczna obudowa tylnych świateł. Z tego względu samochód zyskał przydomek mała Testarossa[4].
Samochód w zależności od wersji nadwozia nosi nazwę 348TB (coupé) lub 348TS (wersja targa). Do napędu wykorzystany został umieszczony z tyłu silnik typu V8 o pojemności 3,4 l i mocy 300 KM[5]. 348 wyposażono w poprzecznie umieszczoną skrzynię biegów, zupełnie jak Mondial T[6]. Wszystkie modele 348 były wyposażone w system ABS zapobiegający blokowaniu się kół podczas hamowania, komputer pokładowy i kontrolę trakcji. W 1993 samochód został poddany lekkiej modernizacji obejmującej układ wydechowy i uzyskiwał moc 320 KM (wersja europejska) lub 312 KM (wersja amerykańska), a nazwa modelu została zmieniona na 348GTB, 348GTS i 348SS[7].
Ferrari wyprodukowało jeszcze wersje wyścigową pod nazwą 348 Competizione, która osiągała moc od 360KM do 500KM. Niektóre z nich zostały dopuszczone do ruchu ulicznego. Wersja ta została stworzona przez warsztat Michelotto. 348 GTC posiada wykonane z włókna węglowego przednie i tylne zderzaki oraz drzwi[8].
W ciągu trwającej 6 lat produkcji wyprodukowano 8844 egzemplarzy modelu 348[9] jako najmniejszego i najtańszego w ówczesnej ofercie Ferrari[10]. Wersje TS i TB produkowane były w latach 1989–1993, GTS i GTB 1993–1994, Spyder zaś 1993–1995[1].
348 TB Zagato Elaborazione
W 1991 roku podczas marcowych targów motoryzacyjnych Geneva Motor Show włoskie studio projektowe Zagato przedstawiło kolejny wynik wieloletniej współpracy z Ferrari, tym razem w celu opracowania na bazie 348 GT unikatowej wersji specjalnej zbudowanej w limitowanej puli 10 sztuk[11]. Model 348 TB Zagato Elaborazione zyskał autorski projekt stylistyczny, z charakterystycznym zderzakiem przednim pozbawionym atrapy chłodnicy i wzbogaconym czterema okrągłymi lampami. Przeprojektowana została także tylna część nadwozia, gdzie zastosowano inne lampy oraz przemodelowany tylny zderzak. Układ napędowy zachował fabryczną postać, bez modyfikacji w stosunku do pierwowzoru[12].
Dane techniczne (348 TB)[13]
- V8 3,4 l (3405 cm³), 4 zawory na cylinder, DOHC
- Układ zasilania: wtrysk Bo Mot M2.5
- Średnica cylindra × skok tłoka: 85,00 mm × 75,00 mm
- Stopień sprężania: 10,4:1
- Moc maksymalna: 300 KM (220 kW) przy 7200 obr./min
- Maksymalny moment obrotowy: 323 N•m przy 4200 obr./min
- Przyspieszenie 0-100 km/h: 5,6 s
- Czas przejazdu pierwszych 400 m: 13,8 s
- Czas przejazdu pierwszego kilometra: 24,7 s
- Prędkość maksymalna: 275 km/h
Dane techniczne (348 GTB)[14]
- V8 3,4 l (3405 cm³), 4 zawory na cylinder, DOHC
- Układ zasilania: wtrysk Bo Mot M2.5
- Średnica cylindra × skok tłoka: 85,00 mm × 75,00 mm
- Stopień sprężania: 10,4:1
- Moc maksymalna: 325 KM (239 kW) przy 7200 obr./min
- Maksymalny moment obrotowy: 321 N•m przy 4200 obr./min
- Przyspieszenie 0-100 km/h: 5,6 s
- Prędkość maksymalna: 275 km/h
Przypisy
Wikiwand - on
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.