Eutelsat 2F1

Eutelsat II F1 – satelita telekomunikacyjny, którego operatorem był Eutelsat. Pracował w latach 1990–1998 na 13. stopniu długości geograficznej wschodniej, na orbicie geostacjonarnej. Wyniesiony za pomocą rakiety Ariane 4 w dniu 30 sierpnia 1990 roku. Po serii testów i dotarciu na pozycję 13°E rozpoczął pracę 24 września 1990 roku.

Eutelsat II F1

Inne nazwy	Eutelsat-2 F-1, 20777
Indeks COSPAR	1990-079B
Zaangażowani	Eutelsat
Rakieta nośna	Ariane 44LP (V38)
Miejsce startu	Gujańskie Centrum Kosmiczne, Gujana Francuska
Orbita (docelowa, początkowa)
Czas trwania
Początek misji	30 sierpnia 1990 22:46 UTC
Koniec misji	październik 2003
Wymiary
Masa całkowita	1874 kg

Zbudowany przez konsorcjum Aérospatiale w oparciu o model Spacebus-2000, posiadał 16 (oraz 8 zapasowych) transponderów pasma Ku.

Satelita wykorzystywany był do regularnego przekazu stacji telewizyjnych i radiowych, w większości w technice analogowej, w formacie PAL, prowadzonego za pomocą dwóch wiązek sygnału (superszeroka i wąska), pokrywającego obszar praktycznie całej Europy.
Od 1995 roku pracował na pozycji 13°E z nowocześniejszym satelitą Eutelsat II F6X (Hot Bird 1).
W listopadzie 1998 roku zastąpiony został przez satelitę Hot Bird 5 i przesunięty na pozycję 36°E, gdzie pozostawał wraz z satelitą TDF2 do stycznia 1999 roku, a następnie przesunięty dalej w kierunku wschodnim na pozycję 48°E, gdzie pracował do listopada 2002 roku. W październiku 2003 roku satelita Eutelsat II F1 zakończył swoją misję (minął okres zaplanowanej żywotności), został wyłączony i przesunięty poza orbitę geostacjonarną na tzw. orbitę cmentarną.

Bibliografia

• Jonathan's Space Home Page (ang.)
• NSSDC Master Catalog (ang.)
• Space 40 (cz.)