Eugenia Krassowska-Jodłowska

Eugenia Krassowska-Jodłowska (ur. 21 stycznia 1910 w Nowym Dworze w powiecie wołkowyskim, zm. 15 września 1986 w Warszawie) – polska filolog, nauczycielka i polityk, członek Rady Państwa w latach 1965–1972. Poseł na Sejm Ustawodawczy oraz na Sejm PRL I, II, III, IV i V kadencji. Budownicza Polski Ludowej.

Eugenia Krassowska-Jodłowska

Data i miejsce urodzenia	21 stycznia 1910 Nowy Dwór
Data i miejsce śmierci	15 września 1986 Warszawa
Członek Rady Państwa
Okres	od 24 czerwca 1965 do 28 marca 1972
Przynależność polityczna	Stronnictwo Demokratyczne
Odznaczenia

Grób Eugenii Krassowskiej Jodłowskiej na cmentarzu Wojskowym na Powązkach

Życiorys

Pochodziła z rodziny nauczycielskiej (ojciec był nauczycielem szkoły w Białymstoku), w 1935 ukończyła studia na Uniwersytecie Stefana Batorego w Wilnie, gdzie następnie do 1939 pozostała jako pracownik naukowo-dydaktyczny (m.in. asystentka przy Katedrze Historii Literatury Polskiej). W latach 1939–1941 pracowała jako nauczycielka w Wilnie oraz dziennikarka „Prawdy Wileńskiej”. Należała do tzw. Aktywu Metodycznego Nauczycieli Szkół Średnich. Od 1941 do 1944 uczestniczka tajnego nauczania w Białymstoku. W latach 1944–1946 była kolejno dyrektorem gimnazjum w Białymstoku i kuratorem Okręgu Szkolnego Białostockiego.

Od 1945 członkini Stronnictwa Demokratycznego, należała do władz partii – w 1946 i w latach 1947–1973 członek Centralnego Komitetu, w latach 1947–1956 i 1958–1973 członek prezydium CK, w latach 1949–1954 członek Komitetu Politycznego CK i wiceprzewodnicząca CK (ponownie była wiceprzewodniczącą CK w 1956 i w latach 1965–1969). W łonie Stronnictwa uznawana za protegowaną Polskiej Partii Robotniczej i Polskiej Zjednoczonej Partii Robotniczej^[1]. Jako wiceprzewodnicząca SD weszła 6 marca 1953 w skład Ogólnonarodowego Komitetu Uczczenia Pamięci Józefa Stalina^[2].

W latach 1946–1950 pełniła funkcję podsekretarza stanu (wiceministra) w Ministerstwie Oświaty, w latach 1950–1951 podsekretarza stanu w Ministerstwie Szkół Wyższych i Nauki, a w latach 1951–1965 podsekretarza stanu w Ministerstwie Szkolnictwa Wyższego. W opinii działacza Stronnictwa Demokratycznego Leonarda Szałandy jej działania przesądziły o zgodzie władz centralnych na zorganizowanie w Białymstoku Akademii Medycznej.

W latach 1969–1973 była redaktorem naczelnym „Tygodnika Demokratycznego”, w latach 1973–1979 przewodniczącą Polskiego Komitetu ds. UNESCO. W latach 1958–1983 zasiadała w prezydium Ogólnopolskiego Komitetu Frontu Jedności Narodu. W latach 1970–1974 wiceprzewodnicząca Zarządu Głównego^[3], a od 1974 członek Zarządu Głównego Towarzystwa Przyjaźni Polsko-Radzieckiej. W czerwcu 1968 weszła w skład Komitetu Honorowego obchodów 500. rocznicy urodzin Mikołaja Kopernika^[4].

W latach 1947–1972 wykonywała mandat poselski na Sejm Ustawodawczy oraz na Sejm PRL I, II, III, IV i V kadencji; brała udział w pracach komisjach ds. oświaty, kultury i spraw zagranicznych, kilkakrotnie pełniąc funkcję wiceprzewodniczącej. W latach 1965–1972 była członkiem Rady Państwa.

Była żoną profesora prawa Jerzego Jodłowskiego. Zmarła 15 września 1986 w Warszawie, pochowana została na cmentarzu Wojskowym na Powązkach (kwatera B31-tuje-1)^[5].

Ordery i odznaczenia

• Order Budowniczych Polski Ludowej (1969)^[6]
• Order Sztandaru Pracy I klasy
• Krzyż Komandorski z Gwiazdą Orderu Odrodzenia Polski
• Krzyż Komandorski Orderu Odrodzenia Polski (22 lipca 1949)^[7]
• Złoty Krzyż Zasługi (8 maja 1946)^[8]
• Medal Zwycięstwa i Wolności 1945
• Medal 10-lecia Polski Ludowej
• Medal 30-lecia Polski Ludowej
• Medal 40-lecia Polski Ludowej (1984)^[9]
• Złota odznaka „Za pracę społeczną dla miasta Krakowa” (1964)^[10]

Przypisy

1. Janusz Wrona, Zależni czy suwerenni? Stronnictwo Demokratyczne w województwie lubelskim 1944–1975, Wydawnictwo Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej, Lublin 1998, s. 257–259.
2. Powołanie Ogólnonarodowego Komitetu Uczczenia Pamięci Józefa Stalina. „Trybuna Robotnicza”, nr 58, 7–8 marca 1953, s. 2.
3. „Trybuna Robotnicza”, nr 128 (8184), 1 czerwca 1970, s. 2.
4. „Urania”, nr 3, marzec 1969, s. 84.
5. Wyszukiwarka grobów w Warszawie. [dostęp 2021-02-21].
6. Z okazji srebrnego jubileuszu Polski Ludowej. Dekoracja zasłużonych działaczy najwyższymi odznaczeniami. „Dziennik Polski”. Rok XXV, Nr 170 (7906), s. 1, 4, 19 lipca 1969. Kraków. [dostęp 2023-05-02].
7. M.P. z 1949 r. nr 62, poz. 832 („za wybitne zasługi w służbie państwowej”).
8. M.P. z 1946 r. nr 119, poz. 219 („za zasługi, położone przy organizacji administracji publicznej służby zdrowia, oświaty oraz za wydajną pracę”).
9. Lista odznaczonych Medalem 40-lecia Polski Ludowej. „Rzeczpospolita”, nr 175, 23 lipca 1984, s. 2.
10. Dziennik Urzędowy Rady Narodowej m. Krakowa, nr 26, 5 grudnia 1964, s. 6.

Bibliografia

• Kandydaci narodu, „Kurier Codzienny”, nr 257 (2515), 25 października 1952, s. 3 (sylwetka Eugenii Krassowskiej).
• Tadeusz Mołdawa, Ludzie władzy 1944–1991. Władze państwowe i polityczne Polski według stanu na dzień 28 II 1991, Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa 1991, s. 379.
• Adam Drążek, Eugenia Krassowska-Jodłowska, [w:] Słownik biograficzny białostocko-łomżyńsko-suwalski, zeszyt 2 (przewodniczący zespołu redakcyjnego Adam Dobroński), Polskie Towarzystwo Historyczne, Oddział w Białymstoku, Białystok 2003, s. 70–72.

Kontrola autorytatywna (osoba):

• ISNI: 0000000113380450
• VIAF: 165575318
• PLWABN: 9810580566705606
• NUKAT: n93125290

Encyklopedie internetowe:

• PWN: 3927126