Elemér Somfay
węgierski lekkoatleta i pięcioboista nowoczesny Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Elemér Somfay (ur. 28 sierpnia 1898 w Budapeszcie, zm. 15 maja 1979 tamże[1]) – węgierski lekkoatleta (wieloboista) i pięcioboista nowoczesny, wicemistrz olimpijski z 1924.
| Data i miejsce urodzenia |
28 sierpnia 1898 | |||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Data i miejsce śmierci |
15 maja 1979 | |||||||||
| Wzrost |
178 cm | |||||||||
| Dorobek medalowy | ||||||||||
| ||||||||||
Zdobył srebrny medal w pięcioboju lekkoatletycznym na igrzyskach olimpijskich w 1924 w Paryżu, za Eero Lehtonenem z Finlandii, a przed Robertem LeGendre ze Stanów Zjednoczonych. Wystąpił na tych igrzyskach również w dziesięcioboju, ale go nie ukończył[1].
Na igrzyskach olimpijskich w 1932 w Los Angeles Somfay zajął 7. miejsce w pięcioboju nowoczesnym[1].
Był mistrzem Węgier w pięcioboju lekkoatletycznym w 1924, w dziesięcioboju w 1926, 1927, 1929 i 1930[2], w biegu na 200 metrów przez płotki w latach 1922–1924 i 1930, w biegu na 400 metrów przez płotki w latach 1923–1927 i 1929[3], w sztafecie 4 × 400 metrów w 1922[4] i w trójskoku w 1922, 1924, 1926 i 1927[5]. Zdobył również mistrzostwo Wielkiej Brytanii (AAA) w trójskoku w 1925[6].
Pięciokrotnie ustanawiał rekord Węgier w biegu na 400 metrów przez płotki (do wyniku 56,3 s osiągniętego 14 września 1930 w Budapeszcie) i dwukrotnie w trójskoku (do wyniku 14,51 m uzyskanego 21 sierpnia 1922 w Budapeszcie)[7].
Przypisy
Wikiwand - on
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.