Elżbieta Bośniacka

Elżbieta Bośniacka, Eliza Bośniacka, z domu Rulikowska, primo voto Tuszowska, ps. Julian Moers z Poradowa (ur. 1837 w Rebedajłówce^[1], ziemia kijowska, zm. 22 czerwca 1904 w San Giuliano) – polska dramatopisarka, poetka, publicystka.

Ten artykuł dotyczy pisarki. Zobacz też: Elżbieta Bośniaczka – królowa polska.

Elżbieta Bośniacka

Julian Moers z Poradowa

Elżbieta Bośniacka
Data i miejsce urodzenia	1837 Rebedajłówka
Data i miejsce śmierci	22 czerwca 1904 San Giuliano
Dziedzina sztuki	dramat, poemat
Ważne dzieła
Przeor Paulinów, czyli Obrona Częstochowy

Debiutowała w 1862 poematem Zaporożec. Współpracowała m.in. z „Dziennikiem Literackim” i pismem „Iris”. Od 1871 mieszkała we Włoszech. Przyjaźniła się z Teofilem Lenartowiczem. Za dramat Przeor Paulinów, czyli Obrona Częstochowy otrzymała nagrodę w konkursie w Krakowie (1872) – dramat ten cieszył się dużą popularnością i był wielokrotnie wystawiany.

Twórczość

Jest autorką kilkunastu dramatów oraz poematów.

• 1862 – poemat Zaporożec
• 1865 – Bolesław Szczodry
• 1868 – Spytek z Melsztyna
• 1874 – Savonarola
• 1879 – Kleopatra
• 1883 – Odsiecz Wiednia