Edmund Lehmann

Edmund Lehmann (ur. 3 listopada 1935 w Szubinie, zm. 10 sierpnia 2017^[1][2] w Bydgoszczy^[3]) – działacz państwowy w okresie PRL, wojewoda bydgoski od 17 grudnia 1973 do 28 lutego 1981, poseł na Sejm PRL VI kadencji.

Edmund Lehmann

Data i miejsce urodzenia	3 listopada 1935 Szubin
Data i miejsce śmierci	10 sierpnia 2017 Bydgoszcz
Miejsce spoczynku	Cmentarz katolicki św. Wincentego à Paulo w Bydgoszczy
Zawód, zajęcie	inżynier rolnictwa, polityk
Alma Mater	Uniwersytet Mikołaja Kopernika w Toruniu, Wyższa Szkoła Rolnicza w Poznaniu
Stanowisko	poseł na Sejm PRL VI kadencji (1972–1976), wojewoda bydgoski (1973–1981)
Partia	Zjednoczone Stronnictwo Ludowe
Odznaczenia

Życiorys

Syn Stanisława i Jadwigi. Z wykształcenia inżynier rolnictwa, ukończył studia na Uniwersytecie Mikołaja Kopernika w Toruniu i w Wyższej Szkole Rolniczej w Poznaniu. W latach 1951–1956 należał do Związku Młodzieży Polskiej. W 1958 został agronomem Powiatowego Związku Gminnych Spółdzielni „Samopomoc Chłopska” w Bydgoszczy. W 1960 przystąpił do Zjednoczonego Stronnictwa Ludowego. W 1961 objął funkcję kierownika działu inspekcji nasiennej w Wydziale Rolnictwa i Leśnictwa prezydium Wojewódzkiej Rady Narodowej w Bydgoszczy. Od marca 1965 do 1966 był zastępcą przewodniczącego prezydium Powiatowej RN w Bydgoszczy, a w latach 1966–1972 przewodniczącym prezydium PRN w Żninie. Od 1972 do 1976 był posłem na Sejm, reprezentując okręg Tuchola.

Od kwietnia 1965 do października 1966 był wiceprezesem Powiatowego Komitetu ZSL w Bydgoszczy, a w latach 1968–1971 prezesem PK ZSL w Żninie. W 1970 zasiadł w prezydium Wojewódzkiego Komitetu partii w Bydgoszczy. Od stycznia do kwietnia 1972 był wiceprezesem, a od maja 1972 do grudnia 1973 prezesem WK. Był też członkiem Powiatowego i Wojewódzkiego Społecznego Komitetu Ochotniczej Rezerwy Milicji Obywatelskiej. Od 1973 pełnił urząd wojewody bydgoskigo. W czasie jego urzędowania na tym stanowisku, w 1975 dokonano podziału województwa, wydzielając z niego nowe województwa toruńskie i włocławskie. W 1981 złożył dymisję; w stanie wojennym internowany, jako osoba „zagrażająca bezpieczeństwu państwa”. Oskarżony o nadużycia^[4] na sumę prawie 5 mln zł przy budowie domków letniskowych w Drzewianowie w procesie w rozpoczętym 2 lutego 1982 przed sądem w Bydgoszczy^[5], został uniewinniony w I instancji^[6]. Po wycofaniu z życia politycznego zamieszkiwał w Bydgoszczy.

Odznaczony Srebrnym Krzyżem Zasługi. Pochowany 12 sierpnia 2017 na cmentarzu katolickim św. Wincentego à Paulo w Bydgoszczy^[2].

Przypisy

1. Nekrolog na portalu nekrologi.net.
2. Nekrolog na portalu nekrologi.net.
3. Edmund Lehmann. rejestry-notarialne.pl.
4. Krzysztof Błażejewski, Dacze ukochanych przywódców, „7 dni”, 16 sierpnia 2013.
5. Kalendarium Bydgoskie. „Express Bydgoski”, s. 2, 2021-02-02.
6. Krzysztof Błażejewski, Trzynastu w jednym fotelu, „Nowości”, 3 lutego 2006.

Bibliografia

• Informacje w BIP IPN
• Profil na stronie Biblioteki Sejmowej