Remove ads
brytyjski tenisista Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Dominic Inglot (ur. 6 marca 1986 w Londynie) – brytyjski tenisista, reprezentant w Pucharze Davisa, olimpijczyk z Rio de Janeiro (2016).
Państwo | |||||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Data i miejsce urodzenia |
6 marca 1986 | ||||||||||||
Wzrost |
198 cm | ||||||||||||
Gra |
praworęczny, jednoręczny bekhend | ||||||||||||
Status profesjonalny |
2004 | ||||||||||||
Zakończenie kariery |
aktywny | ||||||||||||
Trener |
Louis Cayer | ||||||||||||
Gra pojedyncza | |||||||||||||
Wygrane turnieje |
0 | ||||||||||||
Najwyżej w rankingu |
561 (23 sierpnia 2010) | ||||||||||||
Gra podwójna | |||||||||||||
Wygrane turnieje |
14 | ||||||||||||
Najwyżej w rankingu |
18 (12 maja 2014) | ||||||||||||
Australian Open |
QF (2014, 2015, 2018) | ||||||||||||
Roland Garros |
3R (2012, 2013) | ||||||||||||
Wimbledon |
SF (2018) | ||||||||||||
US Open |
SF (2015) | ||||||||||||
Dorobek medalowy | |||||||||||||
|
Karierę zawodową rozpoczął w 2004 roku.
W grze podwójnej, w której odnosi największe sukcesy, wygrał czternaście turniejów o randze ATP Tour z dwudziestu siedmiu rozegranych finałów.
Od 2014 roku reprezentuje Wielką Brytanię w Pucharze Davisa.
W 2016 zagrał w konkurencji gry podwójnej na igrzyskach olimpijskich w Rio de Janeiro odpadając wspólnie z Colinem Flemingiem w 1 rundzie.
Najwyżej sklasyfikowany w rankingu deblistów był na 18. miejscu 12 maja 2014 roku.
Legenda |
---|
Wielki Szlem |
Igrzyska olimpijskie |
Tennis Masters Cup / ATP Finals |
ATP Masters Series / ATP Tour Masters 1000 |
ATP International Series Gold / ATP Tour 500 |
ATP International Series / ATP Tour 250 |
Końcowy wynik | Nr | Data | Turniej | Nawierzchnia | Partner | Przeciwnicy | Wynik finału |
---|---|---|---|---|---|---|---|
Finalista | 1. | 15 kwietnia 2012 | Houston | Ceglana | Treat Huey | James Blake Sam Querrey |
6:7(14), 4:6 |
Zwycięzca | 1. | 5 sierpnia 2012 | Waszyngton | Twarda | Treat Huey | Kevin Anderson Sam Querrey |
7:6(7), 6:7(9), 10–5 |
Finalista | 2. | 27 października 2012 | Bazylea | Twarda (hala) | Treat Huey | Daniel Nestor Nenad Zimonjić |
5:7, 7:6(4), 5–10 |
Finalista | 3. | 25 maja 2013 | Düsseldorf | Ceglana | Treat Huey | Andre Begemann Martin Emmrich |
5:7, 2:6 |
Finalista | 4. | 24 sierpnia 2013 | Winston-Salem | Twarda | Treat Huey | Daniel Nestor Leander Paes |
6:7(10), 5:7 |
Finalista | 5. | 22 września 2013 | Petersburg | Twarda (hala) | Denis Istomin | David Marrero Fernando Verdasco |
6:7(6), 3:6 |
Zwycięzca | 2. | 27 października 2013 | Bazylea | Twarda (hala) | Treat Huey | Julian Knowle Oliver Marach |
6:3, 3:6, 10–4 |
Zwycięzca | 3. | 21 czerwca 2014 | Eastbourne | Trawiasta | Treat Huey | Alexander Peya Bruno Soares |
7:5, 5:7, 10–8 |
Finalista | 6. | 17 stycznia 2015 | Auckland | Twarda | Florin Mergea | Raven Klaasen Leander Paes |
6:7(1), 4:6 |
Finalista | 7. | 8 lutego 2015 | Montpellier | Twarda (hala) | Florin Mergea | Marcus Daniell Artem Sitak |
6:3, 4:6, 14–16 |
Zwycięzca | 4. | 29 sierpnia 2015 | Winston-Salem | Twarda | Robert Lindstedt | Eric Butorac Scott Lipsky |
6:2, 6:4 |
Finalista | 8. | 13 czerwca 2016 | ’s-Hertogenbosch | Trawiasta | Raven Klaasen | Mate Pavić Michael Venus |
6:3, 3:6, 9–11 |
Zwycięzca | 5. | 25 czerwca 2016 | Nottingham | Trawiasta | Daniel Nestor | Ivan Dodig Marcelo Melo |
7:5, 7:6(4) |
Zwycięzca | 6. | 25 września 2016 | Petersburg | Twarda (hala) | Henri Kontinen | Andre Begemann Leander Paes |
4:6, 6:3, 12–10 |
Finalista | 9. | 26 lutego 2017 | Marsylia | Twarda (hala) | Robin Haase | Julien Benneteau Nicolas Mahut |
4:6, 7:6(9), 5–10 |
Zwycięzca | 7. | 15 kwietnia 2017 | Marrakesz | Ceglana | Mate Pavić | Marcel Granollers Marc López |
6:4, 2:6, 11–9 |
Finalista | 10. | 25 lutego 2018 | Marsylia | Twarda (hala) | Marcus Daniell | Raven Klaasen Michael Venus |
7:6(2), 3:6, 4–10 |
Zwycięzca | 8. | 29 kwietnia 2018 | Budapeszt | Ceglana | Franko Škugor | Matwé Middelkoop Andrés Molteni |
6:7(8), 6:1, 10–8 |
Zwycięzca | 9. | 6 maja 2018 | Stambuł | Ceglana | Robert Lindstedt | Ben McLachlan Nicholas Monroe |
3:6, 6:3, 10–8 |
Zwycięzca | 10. | 16 czerwca 2018 | Rosmalen | Trawiasta | Franko Škugor | Raven Klaasen Michael Venus |
7:6(3), 7:5 |
Zwycięzca | 11. | 28 października 2018 | Bazylea | Twarda (hala) | Franko Škugor | Alexander Zverev Mischa Zverev |
6:2, 7:5 |
Zwycięzca | 12. | 15 czerwca 2019 | Rosmalen | Trawiasta | Austin Krajicek | Marcus Daniell Wesley Koolhof |
6:4, 4:6, 10–4 |
Zwycięzca | 13. | 28 lipca 2019 | Atlanta | Twarda | Austin Krajicek | Bob Bryan Mike Bryan |
6:4, 6:7(5), 11–9 |
Finalista | 11. | 4 sierpnia 2019 | Los Cabos | Trawiasta | Austin Krajicek | Romain Arneodo Hugo Nys |
5:7, 7:5, 14–16 |
Finalista | 12. | 9 lutego 2020 | Montpellier | Twarda (hala) | Aisam-ul-Haq Qureshi | Nikola Ćaćić Mate Pavić |
4:6, 7:6(4), 4–10 |
Zwycięzca | 14. | 16 lutego 2020 | Nowy Jork | Twarda (hala) | Aisam-ul-Haq Qureshi | Steve Johnson Reilly Opelka |
7:6(5), 7:6(6) |
Finalista | 13. | 2 maja 2021 | Estoril | Ceglana | Luke Bambridge | Hugo Nys Tim Pütz |
5:7, 6:3, 3–10 |
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.
Every time you click a link to Wikipedia, Wiktionary or Wikiquote in your browser's search results, it will show the modern Wikiwand interface.
Wikiwand extension is a five stars, simple, with minimum permission required to keep your browsing private, safe and transparent.