Dół tylny czaszki (łac. fossa cranii posterior) – w anatomii człowieka dół na powierzchni wewnętrznej podstawy czaszki[1]. Z przodu od dołu środkowego czaszki oddzielają go pośrodkowo brzeg grzbietu siodła tureckiego, a bocznie górne brzegi części skalistej kości skroniowej[1]. Jest najgłębszym, najniżej położonym i największym z trzech dołów wewnętrznych podstawy czaszki. Tworzą go grzbiet siodła tureckiego, stok kości klinowej, kość potyliczna, część skalista i część sutkowa kości skroniowej oraz kąt sutkowy kości ciemieniowej. Położone są w nim móżdżek, most i rdzeń przedłużony[1][2].
Zobacz też
- dół czaszkowy tylny u innych kręgowców
Przypisy
Wikiwand in your browser!
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.
Every time you click a link to Wikipedia, Wiktionary or Wikiquote in your browser's search results, it will show the modern Wikiwand interface.
Wikiwand extension is a five stars, simple, with minimum permission required to keep your browsing private, safe and transparent.
