Ciołek Torelli
Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Ciołek Torelli (Ciołek III[1], Torelli) – polski herb szlachecki z indygenatu.
Opis z wykorzystaniem zasad blazonowania, zaproponowanych przez Alfreda Znamierowskiego[2]:
Na tarczy czterodzielnej w krzyż z polem sercowym, w polach I i IV srebrnych - wąż czarny w koronie złotej, pożerający dziecię, w II i III złotych - lew wspięty w koronie, w V czerwonym - wół srebrny.
Wersję taką przytoczył Tadeusz Gajl za Juliuszem Karolem Ostrowskim. Józef Szymański, mimo iż zna tę wersję (za Zygmuntem Wdowiszewskim), podważa ten wizerunek i rekonstruuje herb inaczej. Pole u niego jest dzielone w rosochę, ciołek znajduje się w polu prawym, dwa węże pożerające dziecię w lewym i dwa lwy kroczące w dolnym[3].
Indygenat Pomponiuszowi Torelli de Montesclariculi z 11 marca 1569[3].
Herb ten był herbem własnym, więc przysługiwał tylko jednemu rodowi herbownych:
Torelli.
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.
Every time you click a link to Wikipedia, Wiktionary or Wikiquote in your browser's search results, it will show the modern Wikiwand interface.
Wikiwand extension is a five stars, simple, with minimum permission required to keep your browsing private, safe and transparent.
