Chrystus Boleściwy
Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Chrystus Boleściwy (łac. Vir Dolorum, Mąż Boleści) – w ikonografii chrześcijańskiej przedstawienie martwego lub zmartwychwstałego Jezusa Chrystusa niebędącego jeszcze w chwale, lecz ukazującego rany zadane podczas ukrzyżowania.

Wizerunek ten pojawił się w XII wieku w kręgu bizantyjskim jako ukazanie martwego Chrystusa ze skrzyżowanymi ramionami i koroną cierniową. Następnie w XIV wieku przez Włochy przedostał się do sztuki zachodniochrześcijańskiej gdzie wyewoluował w różne formy. Zawierały one niekiedy krzyż, arma Christi, sarkofag lub Jezusa zbierającego krew do kielicha z rany w boku.
Niekiedy występuje jako element Deesis w towarzystwie Matki Bożej i Jana Chrzciciela, aniołów, proroków lub innych świętych.
Zobacz też
Bibliografia
- Słownik terminów artystycznych i architektonicznych, Historia sztuki, tom 19, Biblioteka Gazety Wyborczej, Kraków 2011, ISBN 978-83-62095-59-9, s. 73
Linki zewnętrzne
Wikiwand - on
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.