Cerkiew Zaśnięcia Matki Bożej w Curtea de Argeș
Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Cerkiew Zaśnięcia Matki Bożej – prawosławna cerkiew w Curtea de Argeș.
nr rej. AG-II-a-A-13628 | |||||||||||||||
cerkiew | |||||||||||||||
Fasada cerkwi | |||||||||||||||
Państwo | |||||||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Miejscowość | |||||||||||||||
Wyznanie | |||||||||||||||
Kościół | |||||||||||||||
Archieparchia |
Ardżesz i Muscel | ||||||||||||||
Wezwanie | |||||||||||||||
Wspomnienie liturgiczne |
15 sierpnia | ||||||||||||||
Przedmioty szczególnego kultu | |||||||||||||||
Relikwie |
św. Filotei, św. Sergiusza, św. Tatiany | ||||||||||||||
| |||||||||||||||
| |||||||||||||||
Położenie na mapie okręgu Ardżesz | |||||||||||||||
Położenie na mapie Rumunii | |||||||||||||||
45°09′24,5″N 24°40′31,8″E | |||||||||||||||
Strona internetowa |
Cerkiew została wzniesiona z fundacji hospodara Neagoe Basaraba V[1] w latach 1514–1517. Fundator zmarł jednak, zanim obiekt został oddany do użytku. Budowlę ukończył Radu z Afumați; na tym etapie prac mistrz Dobromir wykonał w jej wnętrzu freski. W 1682 zniszczoną przez pożary, trzęsienia ziemi, jak i działania ludzi cerkiew odbudował Șerban Kantakuzen[2]. W latach 1739–1748 cerkiew posiadała status katedry[2].
Po kolejnym pożarze, w latach 1875–1886 cerkiew odnowił architekt francuski André Lecomte du Nouy, zaś jego brat Jean-Jules-Antoine wykonał nowe freski, o znacznie mniejszej wartości niż zakryte w ten sposób dzieła Dobromira. Ocalałe fragmenty fresków szesnastowiecznych eksponowane są w Muzeum Historii i Sztuki w Bukareszcie[3]. 12 października 1886 obiekt został ponownie poświęcony po renowacji[3].
Wymiary obiektu to 18 metrów długości, 10 metrów szerokości i 25 m wysokości. Cerkiew jest trójdzielna, przy czym przednawie i nawa nie są oddzielone od siebie drzwiami[2]. Została wzniesiona w oparciu o zmodyfikowany plan trójkonchowy. Jedną z zasadniczych różnic wprowadzonych w jej architekturze w porównaniu ze starszymi świątyniami w regionie jest oparcie wieży nad nawą na czterech filarach w miejsce pendentywów. Nowością było również poszerzenia przednawia w taki sposób, by mogły się nad nim znaleźć trzy wieże, z których największa niemal dorównuje wymiarom wieży nad nawą. Wieże zdobione są zewnętrznie w następujący sposób: w kierunku poziomym ich ściany są podzielone na dwie części pasem w formie skręconego sznura. Część dolna jest następnie dzielona prostokątnymi ramami, w których mieszczą się obramowania okien, zaś górna półkolistymi arkadami[1].
Dwanaście kolumn we wnętrzu obiektu symbolizuje dwunastu apostołów[3].
Cerkiew zaliczana jest do najważniejszych zabytków rumuńskiej architektury XVI wieku[1]. Jest to także najważniejszy ośrodek pielgrzymkowy w regionie, szczególnym kultem otaczane są relikwie św. Filotei oraz cząstki relikwii św. męczennicy Tatiany oraz św. Sergiusza[2].
W cerkwi znajdują się groby królów rumuńskich Karola I, Ferdynanda I[2] i Michała I[4].
Według popularnej legendy twórcą cerkwi był mistrz Manole (rum. Meșterul Manole). Gdy rozpoczął on pracę nad budową świątyni, wszystko, co zdołał zbudować w ciągu dnia, ulegało zniszczeniu w nocy. Pewnej nocy mistrz miał sen, w którym dowiedział się, że ukończy prace tylko wtedy, jeśli poświęci własną żonę, zamurowując ją w ścianie budowanej cerkwi. Twórca nie zawahał się tego uczynić następnego dnia. Kiedy cerkiew była już gotowa, jej fundator uwięził Manole w wieży świątyni, nie chcąc, by ten stworzył jeszcze inne obiekty porównywalnej urody. Mistrz usiłował uciec na skonstruowanych przez siebie skrzydłach, spadł jednak na ziemię i zginął[2].
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.
Every time you click a link to Wikipedia, Wiktionary or Wikiquote in your browser's search results, it will show the modern Wikiwand interface.
Wikiwand extension is a five stars, simple, with minimum permission required to keep your browsing private, safe and transparent.