Brusno (Słowacja)

Aktualna wieś powstała w 1961 r. przez połączenie Brusna i wsi Svätý Ondrej. Nowej wsi nadano nazwę Hronov pri Banskej Bystrici, którą jednak w 1971 r. zmieniono znów na Brusno^[7]. Svätý Ondrej powstał zapewne w I. połowie XIII w., jeszcze przed pierwszym najazdem tatarskim. Nazwa poszła od patrona istniejącego już wówczas kościoła. Pierwsze pisemne wzmianki o miejscowości pochodzą z roku 1424^[8]. Występowała ona wówczas jako villa utraque Zenthandras i należała do feudalnego "państwa" z siedzibą na zamku lupczańskim^[7]. Na jej terenie podejmowano próby wydobycia złota i rud miedzi. W późniejszych czasach mieszkańcy zajmowali się głównie domowym rzemiosłem i handlem (m.in. koronki, kosy, sierpy, noże, skórzane pasy)^[9].

Osada Brusno powstała być może już w XII stuleciu. Również i ona w 1424 r. należała do "państwa" lupczańskiego^[7]. Mieszkańcy zajmowali się głównie pasterstwem^[9], a następnie także pracą w lasach, wypalaniem węgla drzewnego i in. Po odkryciu leczniczych właściwości tutejszych źródeł z alkaliczno-siarkowymi wodami część z nich znalazła zatrudnienie przy obsłudze kuracjuszy. Z końcem XIX w. i w następnym stuleciu wielu mieszkańców obu osad znalazło pracę w pobliskich zakładach metalurgicznych w rejonie Podbrezovej.

Uzdrowisko

Uzdrowisko Brusno-kúpele rozwinęło się w XIX w. w miejscu, w którym znajdowała się dawna osada robotników leśnych^[10]. Tutejsze źródła po raz pierwszy udokumentowane zostały w 1818 r. w kronice parafialnej w Medzibrodzie. Do 1834 r., kiedy to rozpoczęto budowę pierwszych łazienek, zakończoną w 1837 r., w dokumentach nie ma wzmianki o leczniczym wykorzystaniu źródeł. Jest jednak więcej niż prawdopodobne, że źródła były używane przez drwali, górników i węglarzy na długo przed tym rokiem, ponieważ codziennie przechodzili obok nich do pracy doliną Brusnianki. Pierwszy sezon w uzdrowisku rozpoczął się wiosną 1838 roku i trwał do 1859 roku, kiedy to spalił się główny pawilon uzdrowiskowy. W 1884 roku właścicielem uzdrowiska w Bruśnie został architekt i budowniczy z Bańskiej Bystrzycy, Ľudovít Rosenauer. Dla uzdrowiska była to bardzo istotna zmiana. W ciągu następnych dziesięciu lat wybudował obiekty uzdrowiskowe, których wygląd zasadniczo zachował się do dziś. Dzięki Ľudovítowi Rosenauerowi uzdrowisko uzyskało pierwszego stałego lekarza. Był dr. Jozef Lukácsy, który przybył do Brusna w 1892 roku ordynował w czasie letniego sezonu uzdrowiskowego. Większość klientów uzdrowiska w tym czasie składała się z węgierskich urzędników, kupców i drobnych przedsiębiorców z Budapesztu i okolic. Dla nich Brusno było tańszą i równorzędną alternatywą dla odległych Karlowych Warów^[11]. Zachowało się kilka obiektów z tamtego okresu, wzniesionych w stylu późnego klasycyzmu, w większości przebudowanych w ciągu XX w. Autorem fontanny w parku był Július Bártfay^[9].

W 1950 r. mocno zapuszczone obiekty uzdrowiskowe przejęły państwowe Československé štátne kúpele^[7]. W latach 80. XX w. powstał nowy kompleks sanatoryjny na 400 łóżek^[12] (Liečebný dom „Poľana”). Obecnie leczy się tu choroby układu krążenia, układu pokarmowego, zaburzenia metabolizmu i choroby gruczołów wydzielania wewnętrznego oraz choroby nerek i dróg moczowych^[11].

Brusno (Słowacja)

Położenie

Historia

Uzdrowisko

Demografia

Przypisy

Wikiwand - on