Bon pieniężny

Bon pieniężny (ang. treasury bill) – krótkoterminowy papier wartościowy emitowany przez bank centralny.

Depozytowy bon rewaloryzacyjny na 100 złotych 1982, stanowiący dowód posiadania wkładu oszczędnościowego.

Bony pieniężne w Polsce

W Polsce emisję bonów pieniężnych prowadzi Narodowy Bank Polski. Bony pieniężne NBP są jednym z podstawowych instrumentów wykorzystywanych w operacjach otwartego rynku. Ich rentowność jest równa stopie referencyjnej NBP. Standardowo bony pieniężne mają termin zapadalności 7 dni i są oferowane bankom komercyjnym na cotygodniowych przetargach^[1]. W razie potrzeby NBP przeprowadza dostrajające operacje otwartego rynku, w ramach których może zaoferować bony pieniężne o innych terminach zapadalności. Bony pieniężne są emitowane w postaci zdematerializowanej, tzn. występują jedynie w postaci zapisów elektronicznych w Rejestrze Bonów Pieniężnych prowadzonym przez NBP.

Bony pieniężne są jednym z najważniejszych instrumentów międzybankowego rynku pieniężnego. Ułatwiają one zarządzanie codzienną płynnością bankom komercyjnym oraz utrzymanie stóp procentowych na tym rynku na poziomie pożądanym przez bank centralny^[2].

Zobacz też

• bon skarbowy
• certyfikat depozytowy
• operacje otwartego rynku

Bibliografia

• B. Pietrzak, Z. Polański, B. Woźniak (red.): System finansowy w Polsce, Warszawa: PWN, 2008
• Andrzej Sławiński (red.): Polityka pieniężna, Warszawa: C.H.Beck, 2011

Linki zewnętrzne

• Implementacja polityki pieniężnej w Polsce. Dostęp: 4.04.2014.
• Uchwała nr 29/2003 Zarządu Narodowego Banku Polskiego z 12 września 2003 r. dotycząca m.in. regulaminu emisji bonów pieniężnych w Polsce. Dostęp: 4.04.2014.