Bomba burząca

Bomba burząca – bomba lotnicza rażąca za pomocą swojej energii kinetycznej oraz fali podmuchu. Bomba burząca stosowana jest do niszczenia obiektów przemysłowych, węzłów komunikacyjnych, umocnień i fortyfikacji^[1].

Brytyjska bomba burząca Grand Slam

Posiada ładunek kruszący umieszczony wewnątrz skorupy, często także wzmocnioną głowicę. Grubość skorupy bomby burzącej jest mniejsza niż bomby odłamkowej. Bomba burząca może mieć masę od kilkudziesięciu kilogramów^[2] do kilkunastu ton (np. GBU-57 MOP)^[3]. Bomba burząca może być wyposażona w zapalnik kontaktowy (wybuch następuje w momencie uderzenia w cel), lub zapalnik czasowy (wybuch następuje po upływie określonego czasu, opóźnienie może się wahać od kilku sekund do kilkudziesięciu godzin)^[4].

Przypisy

1. Domański 1974 ↓, s. 49-50.
2. Odziemkowski 2004 ↓, s. 47.
3. Grenda, Bielawski 2016 ↓, s. 86.
4. Encyklopedia techniki wojskowej 1987 ↓, s. 66.

Bibliografia

• Jerzy Domański: 1000 słów o samolocie i lotnictwie. Warszawa: Wydawnictwo MON, 1974.
• Bogdan Grenda, Radosław Bielawski: Rozwój lotniczych środków rażenia. Warszawa: Akademia Sztuki Wojennej, 2016. ISBN 978-83-7523-563-0. OCLC 995381918.
• Janusz Odziemkowski: Leksykon wojny polsko – rosyjskiej 1919 – 1920. Warszawa: Oficyna Wydawnicza „Rytm”, 2004. ISBN 83-7399-096-8.
• JerzyJ. Modrzewski JerzyJ. (red.), Encyklopedia techniki wojskowej, Warszawa: Wydawnictwo Ministerstwa Obrony Narodowej, 1987, ISBN 83-11-07275-2, OCLC 835884142.