Bitwa w wąwozie Beth Horon

Bitwa w wąwozie Beth Horon – starcie zbrojne w czasie wojny żydowskiej, które miało miejsce w roku 66 n.e.

Bitwa w wąwozie Beth Horon

wojna żydowska (66–73)
Wieś Beth Horon obecnie
Czas	66 n.e.
Miejsce	wąwóz Beth Horon, rejon Jerozolimy
Terytorium	Izrael
Wynik	zwycięstwo powstańców
Strony konfliktu
Rzymianie powstańcy żydowscy
Dowódcy
Cestiusz Gallus Eleazar
Siły
nieznane nieznane
Straty
ok. 4 000 niewielkie
Położenie na mapie Izraela miejsce bitwy
31°53′08,8800″N 35°06′51,1200″E

Wycofując się z przedmieść Jerozolimy po nieudanej próbie zdobycia miasta, Cestiusz Gallus skierował się ze swoim wojskiem do wąwozu Beth Horon (w pobliżu wioski o tej samej nazwie). Żydzi tymczasem przekroczyli okoliczne wzgórza, zajmując pozycje na wprost maszerującej armii rzymskiej. Pochód Rzymian odbywał się wąską drogą, a spowalniały go ciężkie wyładowane po brzegi wozy oraz zwierzęta juczne. W chwili wejścia Rzymian do wąwozu powstańcy przypuścili atak od frontu oraz na tyłach przeciwnika. Zewsząd ze stoków na legionistów Gallusa posypały się kamienie i pociski. Zaskoczeni Rzymianie porzucając wozy oraz zabijając muły i konie starali się już tylko opuścić bezpiecznie wąwóz. W trakcie tej walki Rzymianie ponosili ogromne straty. Marsz trwał już kilka godzin, padało coraz więcej ludzi, na dodatek powstańcom udało się zdobyć orła XII legionu.

Wraz z zapadnięciem nocy napór powstańców ustał, a Rzymianie unosząc swoich rannych dotarli do wioski Beth Horon Dolny, gdzie zajęli pozycje. Nocą powstańcy okrążyli pozycje Gallusa i tu oczekiwali na świt. Widząc zagrożenie, Gallus pozostawił w wiosce 400 ludzi, a sam na czele reszty wojska tuż przed świtem wydostał się z wioski, niezauważony przez Żydów. Rankiem Żydzi przypuścili atak na wioskę, zabijając w walce wszystkich znajdujących się w niej Rzymian. Tymczasem Gallusowi udało się opuścić obszar walk i wycofać do Lyddy. Straty rzymskie poniesione w całej ekspedycji Gallusa były ogromne i wyniosły 5 300 żołnierzy piechoty oraz 480 jazdy.

Bibliografia

• Bernard Nowaczyk: Masada 66–73, wyd. Bellona. Warszawa 2009.
• Stephen Dando-Collins: Żołnierze Marka Antoniusza: III legion galijski, wyd. Bellona, Warszawa 2008.