Bitwa pod Skałą (1863)

Bitwa pod Skałą − starcie zbrojne, które miało miejsce 5 marca 1863 roku pomiędzy polskimi powstańcami a Rosjanami w czasie powstania styczniowego.

Bitwa pod Skałą

powstanie styczniowe
Czas	5 marca 1863
Miejsce	Skała
Terytorium	Królestwo Kongresowe
Wynik	zwycięstwo powstańców
Strony konfliktu
powstańcy styczniowi Imperium Rosyjskie
Dowódcy
Marian Langiewicz Antoni Jeziorański major Stolzenwald
Siły
ok. 1500 żołnierzy 2 roty piechoty, ok. 400 żołnierzy
Straty
23 zabitych, 24 rannych 28 zabitych, 45 rannych i jeńców
Położenie na mapie Guberni Królestwa Polskiego (1904) miejsce bitwy
50°13′50″N 19°51′13″E

Historia

Po pobiciu wojsk rosyjskich w bitwie pod Pieskową Skałą, oddział powstańczy pod dowództwem Mariana Langiewicza i Antoniego Jeziorańskiego (około 1500 żołnierzy) uderzył na Skałę, gdzie na miejscowym cmentarzu obozowało zgrupowanie rosyjskie majora Stolzenwalda (około 400 żołnierzy).

Po trzygodzinnej walce Polacy wyparli Rosjan przy stratach własnych 23 zabitych i 24 rannych (wśród poległych powstańców był ukraiński oficer Andrzej Potiebnia). Rosjanie wycofali się do Miechowa, porzucając na miejscu tabor.

Upamiętnienie

Bitwa została wspomniana we fragmencie „Popamiętają Moskale Jak dostali w skórę w Skale”, znajdującym się w pieśni żołnierskiej z 1863 roku napisanej przez hrabiego Władysława Tarnowskiego pt. Jak to na wojence ładnie^[1].