Bitwa pod Krzywosądzem
Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Bitwa pod Krzywosądzem – jedno ze starć powstania styczniowego, które miało miejsce 19 lutego 1863 roku pod Krzywosądzem[1].
powstanie styczniowe | |||
Grób powstańców styczniowych poległych w bitwie pod Krzywosądzem w Dobrem | |||
Czas | |||
---|---|---|---|
Miejsce |
w pobliżu Krzywosądza | ||
Terytorium | |||
Wynik |
klęska powstańców | ||
Strony konfliktu | |||
| |||
Dowódcy | |||
| |||
Siły | |||
| |||
Straty | |||
| |||
Położenie na mapie Guberni Królestwa Polskiego (1904) | |||
52°42′13″N 18°35′08″E |
Przebieg
Przygotowania
19 stycznia Tymczasowy Rząd Narodowy ogłosił przebywającego w Paryżu Ludwika Mierosławskiego dyktatorem[uwaga 1][2]. Przygotowania do powstania Mierosławski rozpoczął w Bydgoszczy[3], o czym wspomina w swoim pamiętniku polski działacz narodowy zaboru pruskiego Natalis Sulerzyski[uwaga 2]. Głównodowodzący miał się połączyć ze zorganizowanymi już oddziałami powstańczymi po przekroczeniu granicy[4].
Bitwa
Z 17 na 18 lutego stacjonujący we Włocławku oddział wojsk rosyjskich pod dowództwem płk. Jurija Iwanowicza Szyldera-Szuldnera powiadomiony został o koncentracji oddziałów partyzanckich pod wodzą Mierosławskiego we wsi Niszczewy na Kujawach. W tej sytuacji żołnierzy natychmiast przetransportowano do Służewa w celu połączenia z pogranicznikami[5]. Następnego dnia Rosjanie w sile od 800 do 1000 ludzi z kilkoma działami uderzyli na źle uzbrojony i znajdujący się dopiero w trakcie koncentracji oddział Mierosławskiego[6]. Po utrzymaniu swoich pozycji przez kilka godzin Polacy zostali zmuszeni do odwrotu[7][8], a bitwa ostatecznie zakończyła się w sąsiednim Dobrem zwycięstwem Rosjan[9].
Straty
Zginęło i zostało rannych kilkudziesięciu powstańców. 13 Polaków dostało się do niewoli. Wśród zabitych byli m.in. major Celiński, kapitan Krzesimowski (Buski), kapitan Muchowski, Władysław Janowski, Antoni i Marian Czajkowscy z Tuczna, Hegel, Jakowicki, Kobyliński, Kozłowski, Krosnowski, Alfons Mauersberger, Miecznikowski z Płockiego, Henryk Plewiński, Stanisław Żurkowski, Franciszek Turczynowicz, Miszewski z ziemian płockich, Edward Głogowski z Tyszowca, adiutant - Zygmunt Rościszewski, student politechniki w Liège - Jan Wasiłowski z Kalisza[10] – brat Marii Konopnickiej[uwaga 3] oraz Stanisław Gay – syn architekta Jakuba Gaya. Poległych powstańców pochowano w Krzywosądzu, Dobrem i Borowie[12][6].
Skutki
Mierosławski wycofał się w kierunku Radziejowa, gdzie połączył się z oddziałem powstańczym Kazimierza Mielęckiego[3]. 21 lutego doszło do kolejnej przegranej przez Mierosławskiego bitwy pod Nową Wsią, która zmusiła go do złożenia dyktatury i wyjazdu do Paryża[2].
Upamiętnienie
- Niedaleko Borowa znajduje się pomnik z 1916 roku poświęcony poległym powstańcom pod Krzywosądzem.
- W 1916 roku na ulicy Powstania 1863 w Dobrem położono kamień poświęcony tej bitwie[6].
Zobacz też
Uwagi
- Stał się nim de facto po przekroczeniu granicy prusko-rosyjskiej 17 lutego.
Przypisy
Bibliografia
Linki zewnętrzne
Wikiwand in your browser!
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.
Every time you click a link to Wikipedia, Wiktionary or Wikiquote in your browser's search results, it will show the modern Wikiwand interface.
Wikiwand extension is a five stars, simple, with minimum permission required to keep your browsing private, safe and transparent.