Bent Sørensen
duński kompozytor Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
duński kompozytor Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Bent Sørensen (ur. 18 lipca 1958 w Borup koło Ringsted)[1][2] – duński kompozytor muzyki współczesnej.
 | |
| Data i miejsce urodzenia |
18 lipca 1958 |
|---|---|
| Pochodzenie | |
| Gatunki | |
| Zawód | |
| Wydawnictwo |
Dacapo Records |
| Powiązania |
Edition Wilhelm Hansen |
| Strona internetowa | |
Studiował kompozycję pod kierunkiem Iba Nørholma w Królewskim Duńskim Konserwatorium Muzycznym w Kopenhadze (1983–1987) oraz Pera Nørgårda w Królewskim Jutlandzkim Konserwatorium Muzycznym w Aarhus (1988–1990)[1][2]. Wpływ tych kompozytorów spowodował odejście od fascynującej go początkowo muzyki ludowej i wprowadził do jego twórczości stylistyczną otwartość i dbałość o detale[2].
W 2011 był kompozytorem-rezydentem brytyjskiego Huddersfield Contemporary Music Festival[3]. Od 2008 jest profesorem wizytującym na Wydziale Kompozycji Królewskiej Akademii Muzycznej w Londynie[4].
Sørensen komponował na zamówienie Arditti Quartet, London Sinfonietta, Ensemble Modern, Ensemble InterContemporain, Fundacji Calouste Gulbenkiana, BBC i Danmarks Radio[2]. Swoje kompozycje dedykował m.in. puzoniście Christianowi Lindbergowi (Birds and Bells) i pianiście Leifowi Ove Andsnesowi (II koncert fortepianowy La Mattina)[5].
Pierwszy sukces osiągnął już w latach 80. kwartetami smyczkowymi: Alman (1984), Adieu (1986), Angels’ Music (1988) i Schrie und Melancholie (1994), które nadal zaliczane są do jednych z najważniejszych dzieł kompozytora[5]. W latach 90. zaczął odchodzić od muzyki kameralnej, sięgając po duże formy orkiestrowe. W 1992 skomponował The Echoing Garden na orkiestrę z chórem i solistami do tekstów Szekspira, Cohena i Rilkego, a rok później koncert skrzypcowy Sterbende Gärten, który w 1996 otrzymał nagrodę muzyczną Rady Nordyckiej[2]. Następne bardziej znaczące kompozycje to m.in. koncert Birds and Bells na puzon i 14 instrumentów (1995), Symfonia (1996) oraz koncert fortepianowy La Notte (1998)[5].
W 2008 ukończył swój niezwykły utwór Sounds Like You, w zamierzeniu którego publiczność sal koncertowych w Bergen i Kopenhadze staje się jednym z wykonawców[6]. Ogromnym sukcesem okazał się jego koncert potrójny L'isola della città na wielką orkiestrę i trio fortepianowe (2015), określony przez krytykę jako kompozycja „ogłuszająco cicha”[6]. Utwór ten przyniósł Sørensenowi w 2018 prestiżową nagrodę Grawemeyer Award for Music Composition[7][8].
Sørensen kształtuje formę poprzez rozpraszanie i rozdrabnianie początkowego zamysłu kompozycyjnego, umyślne zacierając jego kontury[9][10]. Takie zagęszczenie muzycznej narracji jest jego indywidualną transformacją polifonicznej idei przejętej od Nørgårda[9]. Czyni to poprzez powtarzające się ćwierćtony, glissanda, tremola i szybkie staccato. Technika ta przywodzi skojarzenie z malarskim puentylizmem Seurata[10].
(na podstawie materiałów źródłowych[1][10][11])
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.
Every time you click a link to Wikipedia, Wiktionary or Wikiquote in your browser's search results, it will show the modern Wikiwand interface.
Wikiwand extension is a five stars, simple, with minimum permission required to keep your browsing private, safe and transparent.
