Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Żabienica jaskrowata (Baldellia ranunculoides (L.) Parl.) – gatunek błotnopączkowych lub skrytopączkowych roślin zielnych z rodziny żabieńcowatych (Alismataceae), pochodzący z Europy i krajów basenu Morza Śródziemnego[4], naturalizowany na Azorach[5]. W Polsce rodzimy[6], wymierający, znajdowany był na Wolinie[7]. Roślina podawana była w 1966 w postaci pojedynczo rosnących roślin w jeziorze Wisełka[8], ale od wielu lat stanowisko to nie zostało odnalezione[9]. Rośliny tego gatunku zasiedlają wilgotne miejsca obok potoków, stawów i jezior, a także rowy na torfowiskach[10].
Gatunek zróżnicowany na dwie odmiany[12]:
Gatunek umieszczony na Czerwonej liście roślin i grzybów Polski (2006) i uznany w Polsce za wymierający, krytycznie zagrożony (kategoria zagrożenia E)[13]. W wydaniu z 2016 roku otrzymał kategorię RE (wymarły na obszarze Polski)[14]. W Polskiej czerwonej księdze roślin posiada kategorię EX (wymarły)[15].
Nie podlega ochronie gatunkowej na podstawie przepisów prawa krajowego[16], nie został również uznany za ważny dla Unii Europejskiej w dyrektywie siedliskowej. Nie został wykazany w sieci "Natura 2000"[17], choć historyczne i potencjalne miejsca występowania stanowią siedliska przyrodnicze w obszarze "Wolin i Uznam".
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.