Bagrat V Wielki

Bagrat V Wielki (gruzińskie: ბაგრატ V დიდი, Bagrat V Didi) (zm. 1393) – syn króla Gruzji Davida IX, z którym współrządził od 1355. Po śmierci ojca, w roku 1360, objął tron królestwa. W swoich czasach Bagrat V był uważany za sprawiedliwego i popularnego władcę, źródła wyrażają się o nim jako o doskonałym żołnierzu. Posiadane cechy sprawiły, że nadano mu przydomek Wielki.

Bagrat V Wielki

król Gruzji
Okres	od 1360 do 1393
Poprzednik	David IX
Dane biograficzne
Dynastia	Bagratydzi
Data śmierci	1393
Ojciec	David IX
Żona	Helena od do 1366
Dzieci	Jerzy VII
Żona	Anna z Trapezuntu od lipca 1367
Dzieci	Konstantyn I Bagratyta, Dawid

Gruzja i ziemie Kaukazu około roku 1380

We wczesnych latach rządów tego władcy Gruzję nawiedziła epidemia dżumy, która odebrała życie pierwszej żonie władcy Helenie (zmarła ona w 1366 roku). Król Bagrat wziął udział, jako sojusznik chana wielkiej ordy Tochtamysza w jego wojnie z Timurem. Późną jesienią 1386 wielka armia Timura zaatakowała Gruzję. Stolica tego kraju Tbilisi została oblężona i upadła po zaciętych walkach 22 grudnia 1386 roku. Miasto zostało splądrowane, a Bagrat V i jego rodzina uwięzieni. Wykorzystując zamieszanie, jeden z królewskich wasali, książę Aleksander z Imereti ogłosił siebie niezależnym władcą i w 1387 roku koronował się królem Imeretii.

Król Bagrat V po deklaracji, iż zostanie muzułmaninem został uwolniony z więzienia. Timur wyraził zgodę i wysłał go z powrotem, wraz z 20 000 Mongołami do Gruzji. Armia ta została rozgromiona przez syna króla – Jerzego, a sam król został uwolniony. Wiosną 1387 Timur ponownie najechał Gruzję, lecz tym razem nie udało mu się zmusić króla do uległości. Wiadomości z Persji, która ogłosiła rewoltę przeciwko Timurowi oraz wieści z Azerbejdżanu sprawiły, iż Timur wycofał się z terytorium Gruzji. W 1389 król Bagrat podporządkował sobie zbuntowanego księcia Aleksandra z Imeretii.

Bagrat V umarł w 1393, pozostawiając tron swojemu synowi Jerzemu (król Gruzji w latach 1393–1407 jako Jerzy VII).

Rodzina

Bagrat V był dwukrotnie żonaty. Jego pierwszą żoną była Helena, prawdopodobnie córka cesarza Trapezuntu Bazylego Komnena. Z Heleną miał jednego syna, Jerzego. W lipcu 1367 roku ożenił się z Anną Komneną, córką kolejnego cesarza Trapezuntu, Aleksego III. Miał z nią dwóch synów: Konstantyna (król Gruzji w latach 1407–1412 jako Konstantyn I) i Dawida.