Loading AI tools
lista w projekcie Wikimedia Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Autostrady we Francji – sieć autostrad we Francji (fr. réseau autoroutier), w 2014 składająca się ze 140 odcinków o całkowitej długości 11 882 km (9048 km – płatnych, 2834 km – bezpłatnych, zarządzanych przez państwo). W budowie pozostaje 360,9 km autostrad, a 1039 km dróg ekspresowych przewidzianych jest do przebudowy do standardów autostrady.
Prawo francuskie definiuje autostradę jako Szlak drogowy o przeznaczeniu specjalnym, bez skrzyżowań, dostępny jedynie w punktach przystosowanych do tego celu i całkowicie zarezerwowanych dla pojazdów o napędzie mechanicznym (ustawa z dnia 18 kwietnia 1955 roku).
Francuska sieć autostradowa składa się z autostrad oraz dróg ekspresowych kategorii LACRA (Liaisons Assurant la Continuité du Réseau Autoroutier – fr. Połączenia Zapewniające Ciągłość Sieci Autostradowej).
Francuski system numeracji autostrad przypomina system brytyjski. Autostrady są krótkie w porównaniu z wielkością kraju, zarządzane przez kilkanaście różnych podmiotów i zawsze budowane krótkimi odcinkami. Francja jest krajem silnie scentralizowanym, z głównym ośrodkiem gospodarczym i kulturalnym w Paryżu. Z tych powodów system numeracji obowiązujący we Francji jest oparty na powiązaniu numeru autostrady z jej lokalizacją geograficzną.
Najniższe numery są przypisane autostradom wybiegającym promieniście z Paryża oraz ich głównym odgałęzieniom:
Pozostałe numery są rozdzielone w następujący sposób:
Poza oficjalnymi numerami, we Francji funkcjonują również nazwy nadawane autostradom.
Poniższa tabela podsumowuje ograniczenia prędkości na autostradach we Francji zgodnie obowiązującym kodeksem drogowym.
.svg) |
|
.svg) |
|
.svg) |
|
.svg) |
|
.svg) |
|
|
|
We Francji pobór opłat na autostradach odbywa się w punktach poboru opłat (bramkach). Wysokość opłaty jest ustalana przez operatora autostrady i zależy od:
Aktualne cenniki można znaleźć na stronach internetowych operatorów płatnych autostrad.
Płatne autostrady we Francji są zarządzane przez operatorów na zasadzie koncesji, przyznawanych przez rząd na budowę i eksploatację danego odcinka.
W chwili obecnej autostrady we Francji są zarządzane przez następujących operatorów:
Niekiedy zdarza się, że pewne odcinki autostrad są zarządzane przez operatorów, a nie przez władze państwowe, a pomimo tego pozostają bezpłatne. Najczęściej dotyczy to krótkich odcinków w pobliżu większych miast.
Aby ułatwić kierowcom korzystanie z płatnych autostrad, operatorzy wprowadzili w 2000 system Télépéage (dosł. „opłata na odległość”). Operatorzy autostradowi wypożyczają kierowcom nadajniki radiowe, które są instalowane w samochodach. Nadajniki te rejestrują automatycznie moment i miejsce wjechania na płatny odcinek autostrady oraz opuszczenia go. Należność pobierana jest z konta bankowego właściciela pojazdu.
Pierwszym odcinkiem autostrady we Francji był 20-kilometrowy fragment obecnej A13, pomiędzy Orgeval i Saint-Cloud. Miano go oddać do użytku w 1940, jednak z powodu II wojny światowej otwarcie nastąpiło 9 czerwca 1946. Tamtejsza sieć autostrad rozwijała się dość wolno aż do lat 70., kiedy to ukończono najważniejsze z punktu widzenia francuskiego transportu drogowego połączenie Lille – Paryż – Lyon – Marsylia.
Początkowo powstawały jedynie krótkie odcinki służące zaspokajaniu lokalnych potrzeb transportowych. Przełom nastąpił w 1955, gdy po burzliwej debacie, rząd zdecydował o wprowadzeniu systemu płatnych autostrad, budowanych i zarządzanych przez wydzielonych operatorów. W 1956 utworzono pierwszego operatora autostradowego – ESCOTA. Rok 1970 przyniósł kolejne zmiany. Po opadach śniegu, które sparaliżowały ruch na południu Francji, rząd doszedł do wniosku, że istniejący system zarządzania autostradami jest niewydajny. Powołano agencję Scetauroute, która od tej pory miała zająć się autostradami z ramienia państwa. Przyznano również dużo większą autonomię operatorom. Pojawiły się też pierwsze firmy prywatne zarządzające autostradami.
Na początku lat 80, po dojściu do władzy socjalistów, próbowano zlikwidować system płatnych autostrad, szybko jednak okazało się, że rozwój i utrzymanie sieci są niemożliwe wyłącznie za pieniądze z budżetu państwa. W ostatnich latach doszło do kolejnych zmian. W 2000 roku operatorzy autostrad stali się normalnymi przedsiębiorstwami, działającymi zgodnie z prawem wspólnotowym Unii Europejskiej. Wprowadzono system przetargów na budowę i obsługę nowych odcinków autostrad. Te zmiany otworzyły drogę do możliwości prywatyzacji operatorów, która jest od dłuższego czasu gorącym tematem we Francji.
Długość francuskiej sieci autostradowej:
Obecnie[kiedy?] większość planowanych autostrad we Francji jest ukończona, jednak brakuje kilku kluczowych odcinków, m.in. fragmentów obydwu autostradowych obwodnic Paryża, a także obwodnic innych miast. W budowie jest około 20 odcinków o łącznej długości ok. 200 km (styczeń 2006). Istnieje też wiele planów, o różnym stopniu zaawansowania, dotyczących budowy następnych odcinków lub ulepszania istniejących np. przez dobudowanie nowych pasów ruchu. Cechą charakterystyczną rozwoju sieci autostradowej Francji jest to, że wiele nowych odcinków nie powstaje „od podstaw” lecz jest efektem dostosowywania istniejących fragmentów sieci drogowej do standardów autostradowych.
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.
Every time you click a link to Wikipedia, Wiktionary or Wikiquote in your browser's search results, it will show the modern Wikiwand interface.
Wikiwand extension is a five stars, simple, with minimum permission required to keep your browsing private, safe and transparent.
