Autech Zagato Stelvio – samochód sportowy klasy średniej produkowany przez japońskie przedsiębiorstwo Autech w latach 1989–1991.
Autech Zagato Stelvio | |
Producent | |
---|---|
Projektant | |
Zaprezentowany |
marzec 1989 |
Okres produkcji |
1989–1991 (Stelvio) |
Miejsce produkcji | |
Dane techniczne | |
Segment | |
Typy nadwozia |
2-drzwiowe coupé |
Skrzynia biegów |
4-biegowa automatyczna |
Napęd | |
Długość |
4370 mm |
Szerokość |
1800 mm |
Wysokość |
1345 mm |
Rozstaw osi |
2615 mm |
Masa własna |
1560 kg |
Zbiornik paliwa |
60 l |
Liczba miejsc |
4 |
Dane dodatkowe | |
Pokrewne |
Historia i opis modelu
W 1987 roku słynne włoskie studio projektowe i producent nadwozi Zagato nawiązał współpracę z japońskim tunerem Autach, na co dzień specjalizującym się w profesjonalnym modyfikowaniu samochodów Nissana. Przedsiębiorstwa rozpoczęły prace nad wspólnym projektem ściśle limitowanego samochodu sportowego, ze stylistyką opracowaną przez włoskie biuro z Mediolanu i japońską technologią oraz produkcją[1]. Dwa lata później, podczas marcowego międzynarodowego salonu samochodowego Geneva Motor Show 1989, zaprezentowany został oficjalnie rezultat włosko-japońskiej kooperacji w postaci kompaktowego, luksusowo-sportowego Autech Zagato Stelvio[1]. Jego nazwa została zaczerpnięta od włoskiej przełęczy Stelvio[2].
Za bazę techniczną Zagato Stelvio wykorzystano produkowany wówczas luksusowy model macierzystej firmy Autecha, duże coupé Nissan Leopard[3]. W stosunku do pierwowzoru, nadwozie zyskało całkowicie unikatowy projekt w wykonaniu Zagato, wyrózniając się znacznie któszymi zwisami i awangardowo ukształtowaną bryłą o nieregularnych krzywiznach. Zarówno przód, jak i tył przyozdobiły prostokątne, horyzontalnie ukształtowane lampy[4]. Najbardziej charakterystycznym i nietypowym elementem były duże wybrzuszenia na krawędziach przednich błotników, które z perspektywy kierowcy skrywały za sobą ukryte lusterka[5]. Dach przyozdobiły charakterystyczne dla projektów Zagato dwa garbato ukształtowane wybrzuszenia, tzw. double bubble[6]. Koła pokryły z kolei w większości pozbawione wzorów kołpaki mające zapewnić optymalne właściwości aerodynamiczne.
Kabina pasażerska utrzymana została we wzornictwie skrajnie kontrastującym z awangardowo zarysowaną bryłą nadwozia. Zyskała ona stonowane, kanciaste kształty, z wykonaniem ze skóry oraz drewna[7]. Sportowy charakter podkreślały z kolei kubełkowe, wyprofilowane fotele[8] oraz koło kierownicy z cienkim wieńcem.
Do napędu Autecha Zagato Stelvio wykorzystano silnik stosowany wówczas w sportowych modelach Nissana, jak 3000ZX. Było to 3-litrowe V6 w układzie DOHC, które rozwijało moc 280 KM i współpracowało z 4-biegową automatyczną skrzynią biegów. Układ napędowy przenosił moc na tylną oś, umożliwiając rozpędzenie się maksymalnie do prędkości 245 km/h. Połączenie komfortowej jazdy ze sportowymi właściwościami jezdnymi miał zapewniać nowoczesny system aktywnego zawieszenia[5].
Gavia
Niższa niż pierwotnie zakładano produkcja Stelvio doprowadziła do nadpodaży komponentów pierwotnie przeznaczonych do produkcji limitowanego samochodu. W rezultacie, w ostatnim roku produkcji Autech opracował razem z Zagato nową, mniej nietypowo stylizowaną wariację na temat samochodu pod nazwą Autech Zagato Gavia, który zachował taką samą specyfikację techniczną[9]. Samochód pozbawiono nietypowych lusterek schowanych w pofałdowanych błotnikach na rzecz tradycyjnie umieszczonych przy krawędziach drzwi. Pozbawiono go też nieregularnych linii i przetłoczeń, zyskując bardziej obłą oraz muskularną sylwetkę. Samochód zbudowano łącznie wyłącznie w 16 sztukach, które wszystkie sprzedane zostały w Japonii[10].
Sprzedaż
Odbywająca się ręcznie produkcja Autecha Zagato Stelvio była procesem złożonym, który uwydatniał fakt dostępności z ograniczeniem wyłącznoe do lokalnego rynku japońskiego[11]. Aluminiowe szkielety wysyłano najpierw z Japonii do Włoch, aby przymocować do nich komponenty mechaniczne, by następnie odesłać je z powrotem do Japonii i ukończyć montaż pozostałych elementów[8]. Pierwotnie zakładana wielkość produkcji wynosząca 200 sztuk nie została zrealizowana, ograniczając się ostatecznie do 104 zbudowanych samochodów[12]. Wśród przyczyn określa się relatywnie bardzo wysoką cenę, która wynosiła równowartość ok. 650 tysięy złotych[1], ale i wybuchu wielkiego kryzysu gospodarczego w Japonii z początkiem 1991 roku[13]. Kakaku-hakai obniżyło popyt m.in. na luksusowe dobra, do jakich docelowo miał zaliczać się produkt Autecha i Zagato.
Silnik
- V6 3.0l 280 KM
Przypisy
Wikiwand in your browser!
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.
Every time you click a link to Wikipedia, Wiktionary or Wikiquote in your browser's search results, it will show the modern Wikiwand interface.
Wikiwand extension is a five stars, simple, with minimum permission required to keep your browsing private, safe and transparent.