Loading AI tools
meksykański piłkarz Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Arturo Alfonso „Ponchito” González González (ur. 5 września 1994 w Reynosie) – meksykański piłkarz występujący na pozycji lewego skrzydłowego lub ofensywnego pomocnika, reprezentant Meksyku, od 2024 roku zawodnik Pachuki.
Pełne imię i nazwisko |
Arturo Alfonso González González | ||||||||||||||||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Data i miejsce urodzenia |
5 września 1994 | ||||||||||||||||||||||||
Wzrost |
175 cm | ||||||||||||||||||||||||
Pozycja | |||||||||||||||||||||||||
Informacje klubowe | |||||||||||||||||||||||||
Klub | |||||||||||||||||||||||||
Numer w klubie |
14 | ||||||||||||||||||||||||
Kariera juniorska | |||||||||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||||||||
Kariera seniorska[a] | |||||||||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||||||||
Kariera reprezentacyjna[b] | |||||||||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||||||||
González urodził się w leżącym nieopodal granicy meksykańsko-amerykańskiej mieście Reynosa, w stanie Tamaulipas. Jest synem Luisa Enrique Gonzáleza i Irmy González, posiada trzech braci, z czego jeden z nich (Armando Alonso) jest jego bliźniakiem[1]. Jego piłkarskimi idolami są Andrés Guardado i Mesut Özil. Jako dziecko grał w baseball, który był najpopularniejszym sportem w rodzinnym mieście, jednak po złamaniu ręki rozpoczął treningi piłki nożnej. W grudniu 2008 i styczniu 2009 wziął udział w naborze juniorów do zespołu Club Atlas w amerykańskim mieście Mission i po pozytywnym werdykcie szkoleniowców dołączył na stałe do akademii młodzieżowej klubu[2]. W barwach Atlasu występował początkowo w czwartoligowych (26 meczów/11 goli) i trzecioligowych (2 mecze/0 goli) rezerwach, a następnie w lidze meksykańskiej do lat siedemnastu (10 meczów/4 gole) i dwudziestu (24 mecze/8 goli).
Postępy Gonzáleza w juniorach Atlasu były obserwowane już w 2011 roku przez szkoleniowca pierwszego zespołu Rubéna Omara Romano, jednak do treningów seniorskiej ekipy został włączony dopiero przez kolejnego trenera – Juana Carlosa Cháveza[3]. Właśnie za jego kadencji zadebiutował w meksykańskiej Primera División, 18 lutego 2012 w zremisowanym 0:0 spotkaniu domowym z Tigres UANL, kiedy to pojawił się na placu gry w 66. minucie w miejsce Alonso Zamory[4]. Premierowego gola w najwyższej klasie rozgrywkowej strzelił 4 listopada 2012 w zremisowanym 2:2 domowym spotkaniu z Pueblą[5]. Przez kolejne dwa lata jego zespół przeważnie bronił się jednak przed spadkiem z ligi, sporadycznie korzystając z młodych wychowanków[6].
W jesiennym sezonie Apertura 2013 González doszedł ze swoją drużyną do finału krajowego pucharu – Copa MX; był to zarazem pierwszy finał jakichkolwiek rozgrywek, do którego Atlas zdołał dotrzeć w ostatnich czternastu latach[7]. Wciąż pozostawał jednak wówczas głębokim rezerwowym drużyny i nie wystąpił w przegranej konfrontacji finałowej z Morelią (3:3, 1:3 po karnych)[8]. Pewne miejsce w wyjściowej jedenastce Atlasu wywalczył sobie zaraz po tym sukcesie, po przyjściu do zespołu szkoleniowca Tomása Boya i mimo wieku dziewiętnastu lat szybko został jednym z kluczowych zawodników formacji ofensywnej i czołowym skrzydłowym w lidze (media określiły go mianem "perły")[9].
W lutym 2014 González stał się bohaterem niedoszłego transferu do klubu Tigres UANL; władze tego zespołu sfinalizowały przejście zawodnika i zapłaciły Atlasowi wymaganą kwotę za jego kartę zawodniczą – na tej podstawie zawodnik miałby reprezentować barwy Tigres od kolejnego sezonu. Niedługo potem Atlas został jednak przejęty przez przedsiębiorstwo Grupo Salinas, które zablokowało transfer[10]. Sprawa trafiła ostatecznie do komisji ds. rozwiązywania sporów Meksykańskiego Związku Piłki Nożnej, która przyznała rację drużynie z Guadalajary, wobec czego González pozostał ostatecznie w Atlasie[11].
W 2015 roku González wziął udział w pierwszym międzynarodowym turnieju klubowym w karierze – Copa Libertadores. Pierwszy mecz w tych południowoamerykańskich rozgrywkach zanotował 17 lutego z kolumbijskim Santa Fe (0:1)[12], zaś jedynego gola strzelił 15 kwietnia na wagę zwycięstwa w konfrontacji z brazylijskim Atlético Mineiro (1:0)[13]. Mimo pewnej pozycji w składzie, ostatecznie odpadł z Atlasem z Pucharu Wyzwolicieli już w fazie grupowej. Ogółem w barwach Atlasu spędził pięć lat.
W lipcu 2016 González, w zamian za cztery miliony dolarów i kartę zawodniczą Cándido Ramíreza, przeszedł do ekipy wicemistrza Meksyku – CF Monterrey[14]. Ruch ten wywołał sporą dezaprobatę ze strony kibiców Atlasu, domagających się dymisji prezydenta klubu Gustavo Guzmána[15], który z kolei przyznał, iż gracz został sprzedany ze względu na problemy z płynnością finansową klubu[16]. W nowych barwach zawodnik zadebiutował 16 lipca 2016 w zremisowanym 1:1 meczu ligowym z Pueblą (rozegrał pełne dziewięćdziesiąt minut)[17].
W czerwcu 2011 González został powołany przez szkoleniowca Raúla Gutiérreza do reprezentacji Meksyku U-17 na Młodzieżowe Mistrzostwa Świata w Meksyku (mimo iż wskutek kontuzji barku jego występ w rozgrywkach do końca stał pod znakiem zapytania[18]). Podczas tego turnieju, występując z numerem 10 na koszulce, był podstawowym graczem swojej ekipy – rozegrał wszystkie możliwe siedem meczów (z czego pięć w podstawowym składzie), zdobywając gola w doliczonym czasie meczu fazy grupowej z Holandią (3:2)[19]. Meksykanie, pełniący wówczas rolę gospodarzy, zdobyli natomiast tytuł juniorskich mistrzów świata, pokonując w finale Urugwaj (2:0) na Estadio Azteca (González rozegrał wówczas całe spotkanie)[20].
W maju 2013 González, wraz z reprezentacją Meksyku U-20 prowadzoną przez Sergio Almaguera, wziął udział w Turnieju w Tulonie, gdzie wystąpił w dwóch spotkaniach, a jego drużyna zajęła ostatecznie trzecie miejsce w liczącej pięć zespołów grupie, nie kwalifikując się do dalszych gier[21]. Kilka dni później znalazł się w składzie na Mistrzostwa Świata U-20 w Turcji – tam był jednym z ważniejszych graczy swojej kadry narodowej i rozegrał trzy z czterech spotkań (z czego dwa w wyjściowej jedenastce). Wpisał się także na listę strzelców w spotkaniu 1/8 finału z Hiszpanią (1:2), po którym meksykańska reprezentacja zakończyła ostatecznie swój udział w młodzieżowym mundialu[22].
W maju 2014 González znalazł się w ogłoszonym przez Raúla Gutiérreza składzie reprezentacji Meksyku U-23 na swój drugi z rzędu Turniej w Tulonie, podczas którego rozegrał wszystkie cztery spotkania (z czego dwa w wyjściowym składzie). Meksykanie odpadli z rozgrywek w fazie grupowej, podobnie jak przed rokiem zajmując w niej trzecią lokatę. Rok później wziął udział w eliminacjach do igrzysk olimpijskich; wystąpił wówczas w czterech z pięciu możliwych spotkań (w dwóch w pierwszej jedenastce), zaś jego zespół triumfował ostatecznie w kwalifikacjach, pokonując w finale Honduras (2:0)[23]. W maju 2016 po raz trzeci z rzędu został powołany na Turniej w Tulonie, gdzie zanotował cztery występy (trzy w pierwszym składzie) i wbił po golu w konfrontacjach z Francją (1:3)[24] oraz Mali (3:3)[25], lecz jego kadra ponownie zakończyła swój udział w rozgrywkach w fazie grupowej. Trzy miesiące później znalazł się natomiast w składzie na Igrzyska Olimpijskie w Rio de Janeiro. Zagrał wówczas w dwóch z trzech meczów (w jednym w wyjściowej jedenastce), a prowadzona przez Gutiérreza ekipa nie zdołała wyjść z grupy męskiego turnieju piłkarskiego.
W seniorskiej reprezentacji Meksyku González zadebiutował za kadencji selekcjonera Miguela Herrery, 9 października 2014 w wygranym 2:0 meczu towarzyskim z Hondurasem, rozegranym na Estadio Víctor Manuel Reyna w Tuxtla Gutiérrez. Pojawił się wówczas na placu gry w 77. minucie, zmieniając Marco Fabiána. Tym samym został pierwszym mistrzem świata do lat siedemnastu z 2011 roku, który zdołał się przebić do dorosłej kadry narodowej[26].
Legenda:
Reprezentacja | Kraj | Rok | Towarzysko | Eliminacje | Turnieje | Ogółem | |||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Mecze | Gole | Mecze | Gole | Rozgrywki | Mecze | Gole | Mecze | Gole | |||||||
Meksyk | |||||||||||||||
2014 | 3 | 0 | — | — | 3 | 0 | |||||||||
2015 | 0 | 0 | — | — | 0 | 0 | |||||||||
2016 | 0 | 0 | — | — | 0 | 0 | |||||||||
Ogółem | 3 | 0 | — | — | 3 | 0 |
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.
Every time you click a link to Wikipedia, Wiktionary or Wikiquote in your browser's search results, it will show the modern Wikiwand interface.
Wikiwand extension is a five stars, simple, with minimum permission required to keep your browsing private, safe and transparent.