Antena izotropowa

Antena izotropowa, antena wszechkierunkowa, promiennik izotropowy – teoretyczna antena o następujących cechach:

• emituje sygnał równomiernie (izotropowo) we wszystkich kierunkach,
• cały sygnał, którym zasilana jest antena, jest wysyłany bez strat i odbić,
• ma zerowe wymiary fizyczne.

Zysk energetyczny anteny izotropowej wynosi 0 dBi. Pojęcie anteny izotropowej jest stosowane przy określaniu EIRP i jest modelem teoretycznym, gdyż antena taka w rzeczywistości nie istnieje.

Antena ta jest szczególnym przypadkiem anteny dookolnej: jej charakterystyka promieniowania jest idealnie sferyczna.

Moc wypromieniowywana przez antenę jest definiowana przez zależność:

${\displaystyle P_{pr}=\iint U_{ave}\,d\Omega =U_{ave}\iint \,d\Omega =4\pi \,U_{ave},}$

gdzie:

${\displaystyle d\Omega =d\theta \,d\phi ,}$

${\displaystyle \theta }$ – kąt charakterystyki promieniowania w płaszczyźnie poziomej,

${\displaystyle \phi }$ – kąt charakterystyki promieniowania w płaszczyźnie pionowej,

${\displaystyle U_{ave}}$ – średnia gęstość promieniowania (która może być interpretowana jako gęstość promieniowania anteny izotropowej wypromieniowującej moc równą mocy badanej anteny rzeczywistej), definiowana jako ${\displaystyle \iint U(\theta ,\phi )\,d\Omega ,}$

${\displaystyle U(\theta ,\phi )}$ – gęstość promieniowania anteny.

Bibliografia

• Jarosław Szóstka: Fale i anteny.