Loading AI tools
Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Andrzej Lipiński (ur. 26.05.1948[1] w Łodzi) – profesor sztuk muzycznych, reżyser dźwiękowy i filmowy, muzyk, pedagog, producent muzyczny, konstruktor urządzeń elektroakustycznych. Założyciel firm Tonmeister Recording i Lipinski Sound (USA) oraz Gali Film Studio i Lipinski Recordings (Polska), profesor na Uniwersytecie Muzycznym Fryderyka Chopina[2].
 | |
| Data i miejsce urodzenia |
1948 |
|---|---|
| Zawód |
reżyser dźwięku, pedagog, konstruktor urządzeń elektroakustycznych, |
| Strona internetowa | |
Ukończył Państwową Podstawową Szkołę Muzyczną w Łodzi w klasie fortepianu. W 1966 r. zdał egzaminy maturalne w I Liceum Ogólnokształcącym im. M. Kopernika w Łodzi[3]. Równolegle ukończył Państwową Średnią Szkołę Muzyczną w Łodzi w klasie klarnetu oraz klasie Teorii Muzyki[4][5]. W 1976 r. ukończył z wyróżnieniem Wydział Reżyserii Dźwięku Akademii Muzycznej im. Fryderyka Chopina w Warszawie[6].
Jako uczeń Średniej Szkoły Muzycznej w Łodzi grał na saksofonie tenorowym w zespole jazzowym z Janem Stefankiem (as) - później zespół No To Co, oraz z Grzegorzem Gierłowskim (dr) - później zespół Jerzego Miliana. Występowali na koncertach wspólnie z zespołem Komety (później Trubadurzy)[4][5].
O wyborze kierunku studiów – Reżyserii Dźwięku zadecydował udział w sesji nagraniowej płyty Astigmatic Krzysztofa Komedy w Filharmonii Narodowej po koncercie Jazz Jamboree[4][5].
Na pierwszym roku studiów wspólnie z kolegami z Wydziału - Wiesławem Woszczykiem i Jerzy Matulewiczem zrealizowali według własnego scenariusza dwuaktowy film do muzyki z drugiego albumu zespołu Blood, Sweat & Tears, który w ramach nagród Grammy uzyskał tytuł Album of the Year. BST+RMC (Blood, Sweat & Tears i Rrajd Monte Carlo)[4].
Na drugim roku studiów jako muzyk (ts) nagrał płytę (LP) z Big Bandem "Stodoła" . Zespół założony przez Henryka Majewskiego składał się z najlepszych polskich muzyków jazzowych[7].
Pod koniec studiów wyjechał do USA skąd przywiózł swój pierwszy prywatny sprzęt do nagrań fonograficznych. Wśród nagrań dyplomowych znalazły się pierwsze nagrania kwadrofoniczne[8].
Po ukończeniu studiów w 1976 r. (dyplom z wyróżnieniem) podjął pracę w swojej macierzystej uczelni, a rok później rozpoczął pracę jako reżyser dźwięku w Redakcji Nagrań Muzyki Klasycznej Polskiego Radia kierowanej przez Jana Webera[9]. W międzyczasie złożył swój własny sprzęt do profesjonalnych nagrań i założył pierwsze w Bloku Wschodnim prywatne studio nagrań – MoReS (Mobile Recording Studio). W latach 1977 – 1981 nagrał ponad 50 longplayów dla wytwórni Veriton, Wifon, Helicon, Polskiego Stowarzyszenia Jazzowego, Tonpress, Polskie Nagrania "Muza, uwieczniając m.in. takich artystów jak Ewa Demarczyk[10], Joachim Grubich, Janusz Olejniczak, Andrzej Chorosiński, Luigi Alva, Tomasz Stańko, Kenny Drew, Buddy Rich[9].
W roku 1981 nagrał na swoim sprzęcie w Gdańsku I Przegląd Piosenki Prawdziwej Zakazane Piosenki i korzystając z pomocy ambasady USA w Warszawie wysłał materiały do Hollywood, gdzie następnie wyjechał i wydał dwupłytowy album pt. Piosenki Solidarności[11][5]. Po wprowadzeniu Stanu Wojennego fakt wydania płyt uniemożliwił mu na długie lata powrót do Kraju[12].
Od tej chwili kontynuował swoją karierę zawodową w USA - przez pierwsze lata w Hollywood, a następnie na Wschodnim Wybrzeżu. W roku 1984 założył w stanie Maryland swoje prywatne studio - Tonmeister Recording[12].
Kontynuując pracę jako reżyser dźwięku w USA udoskonalał sprzęty, na których pracował i ostatecznie zdecydował się na konstruowanie swoich własnych urządzeń[13].
W roku 2003 założył w stanie Maryland firmę Lipinski Sound. Aktualnie na sprzęcie Lipinski Sound pracują w Hollywood takie studia jak Universal[14], United Artists, Warner Bros, czy After Master – studio, które na swoim koncie posiada największą liczbę platynowych płyt[5]. Na sprzęcie Lipinski Sound pracują także laboratoria Dolby w Tokyo i Sztokholmie oraz używają go takie uczelnie muzyczne jak Peabody Institute, Cleveland Institute of Music, Berklee College of Music, New York University, w NYC oraz w filii w Abu Dhabi, Uniwersytet Muzyczny Fryderyka Chopina, jak również w Konserwatorium Moskiewskie[15][16]. Jak się okazało już po śmierci muzyka, na sprzęcie Lipinski Sound pracował również Prince[5][12].
Od połowy lat 90 Andrzej Lipiński dzielił swój czas pomiędzy USA i Polskę, gdzie realizował nagrania przy użyciu własnych technologii. Reżyserował płyty z takimi artystami jak Krzysztof Penderecki, Wojciech Kilar czy Henryk Mikołaj Górecki. Wspomniani kompozytorzy w ramach jednego z projektów pod roboczą nazwą „Tryptyk Sakralny” zostali jako pierwsi zarejestrowani w nowych technologiach - na płytach Super Audio CD[17], a płyta dyrygowana przez Krzysztofa Pendereckiego z jego utworem Credo w amerykańskim miesięczniku „Stereophile” została umieszczona na liście „Records To Die For” - wśród 80 najwybitniejszych nagrań wszech czasów[18].
W roku 1995 założył w Warszawie Studio Filmowe Gali specjalizujące się opracowaniach filmów muzycznych, gdzie przygotowywano programy dla pierwszej polskiej telewizji muzycznej Atomic TV (później MTV Polska)[19][4].
Andrzej Lipiński zrealizował również jedne z pierwszych na świecie i pierwsze w Polsce nagrania na płytach Blu-ray w swoim autorskim 8-kanałowym systemie surround/immersive sound[20][21]. W tym formacie zrealizowano nagranie pieśni Fryderyka Chopina. Miało to miejsce w Paryżu w jedynej oryginalnie zachowanej sali, w której koncertował Chopin, na fortepianie, na którym grał Chopin (Pleyel 1843[22])[4][23]. Nagranie to zestawione z żywym wykonaniem wzbudziło sensację na 138 konwencji Audio Engineering Society[24].
Kontynuując pracę naukową, po obronie doktoratu (który został uhonorowany wyróżnieniem), w roku 2021 otrzymał od prezydenta RP nominację profesorską[25]. Aktualnie Andrzej Lipiński jest profesorem na Wydziale Reżyserii Dźwięku w swojej macierzystej uczelni[26]. Konstruuje nowe urządzenia, które wyznaczają najwyższe standardy w światowej fonografii i reżyseruje nagrania na swoim unikatowym, nie udostępnianym komercyjnie sprzęcie[4].
Od 2015 roku jest mężem Ewy Iżykowskiej. Z poprzedniego małżeństwa ma syna Łukasza Lipińskiego oraz wnuków Prestona Lipińskiego i Victora Lipińskiego.
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.
Every time you click a link to Wikipedia, Wiktionary or Wikiquote in your browser's search results, it will show the modern Wikiwand interface.
Wikiwand extension is a five stars, simple, with minimum permission required to keep your browsing private, safe and transparent.
