Loading AI tools
Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Anatolij Pawłowycz Piskoweć, ukr. Анатолій Павлович Пісковець, ros. Анатолий Павлович Писковец, Anatolij Pawłowicz Piskowiec (ur. 27 maja 1948 w Kijowie) – ukraiński piłkarz, trener piłkarski.
Pełne imię i nazwisko |
Anatolij Pawłowycz Piskoweć | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Data i miejsce urodzenia | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Kariera seniorska[infobox 1] | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Kariera trenerska | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
|
Piskoweć seniorską karierę zawodniczą rozpoczął w 1970 roku w klubie Automobilist Sumy, w którym występował do 1973. Następnie przez dwa lata był zawodnikiem zespołu Urałan Elista, z którego przeszedł do Wułkanu Pietropawłowsk Kamczacki, gdzie występował przez pięć lat. Najwyższym szczeblem rozgrywek na jakim występował jako zawodnik była radziecka II liga[1].
W 1980 roku, po zakończeniu kariery zawodniczej rozpoczął pracę jako szkoleniowiec w zespole amatorskim Kołos Mironówka, który prowadził przez rok. Po ukończeniu Instytutu Kultury Fizycznej w Kijowie w 1981 został zaproszony przez Wołodymyra Muntiana pomagać trenować drużynę SKA Kijów. Od 1982 do 1984 prowadził Chimik z miasta Dzierżyńsk, który występował w radzieckiej III lidze. W latach 1984–1986 pełnił funkcję dyrektora sportowego w Disz Kijów. Kolejnymi klubami w jego karierze były: Schid Kijów (1986-90) i Intersport Kijów (1990-92) na Ukrainie oraz Al-Ahli Dubaj w ZEA (1992-94), po czym rozpoczął przygodę z kobiecą piłką.
W latach 1994–98 prowadził kobiecy zespół Alina Kijów, który doprowadził do Mistrzostwa i Pucharu Ukrainy. Po tych sukcesach objął posadę trenera Reprezentacji Ukrainy Kobiet (1996-98), po czym ponownie trafił do klubowej kobiecej piłki. Z drużyną Eniergija Woroneż (1998-99) zdobył Mistrzostwo Rosji i wrócił do pracy z kobiecymi reprezentacjami Ukrainy: U-21 (1999-2000) i seniorskiej (2000-02).
Do pracy z mężczyznami wrócił w Krywbasie Krzywy Róg (2003-05)[2], skąd przeszedł do Azerbejdżanu pomagać trenować İnter Baku (2005)[3]. W tym samym kraju prowadził potem Simurq Zaqatala (2005-06). W czerwcu 2006 został zaproszony do sztabu szkoleniowego Stali Ałczewsk[4], po czym wyjechał do Gruzji, aby objąć posadę trenera gruzińskiego Olimpi Rustawi (2007). W 2009 ponownie podjął pracę w ojczyźnie, będąc głównym trenerem federacji okręgu kijowskiego. Do piłki klubowej wrócił w 2010, gdzie objął zespół zaplecza gruzińskiej ekstraklasy FC Gagra, z którym wywalczył awans, Puchar Gruzji, po czym zakwalifikował się do europejskich pucharów.[5][6]
Z dniem 18 października 2011 objął posadę trenera I-ligowej Olimpii Elbląg. Kontrakt z zespołem podpisał do końca sezonu 2011/12, z możliwością przedłużenia, w przypadku utrzymania zespołu na zapleczu Ekstraklasy[1]. W wywiadzie udzielonym dla stacji Orange Sport przyznał, że na pracę w Polsce zdecydował się ze względu na bliskość do "europejskiej, bardziej cywilizowanej piłki"[7]. Na początku stycznia 2012 trafił do szpitala i z powodów zdrowotnych podał się do dymisji[8]. Potem pracował z młodzieżowym składem Wołyni Łuck[9]. 26 kwietnia 2013 roku awansował na stanowisko głównego trenera Wołyni Łuck[10], ale już po jednym meczu został zmieniony na Kwarcianego po czym opuścił łucki klub[11]. 8 lutego 2015 został mianowany na stanowisko głównego trenera łotewskiego klubu Daugava Ryga[12]. Ale już w kwietniu 2015 powrócił do kierowania gruzińskim FC Gagra[13], który prowadził do czerwca 2015. 30 czerwca 2016 znów wrócił na stanowisko głównego trenera FC Gagra[14], którym kierował do lata 2017. 17 grudnia 2018 został mianowany na stanowisko głównego trenera Lokomotiv Erywań[15].
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.
Every time you click a link to Wikipedia, Wiktionary or Wikiquote in your browser's search results, it will show the modern Wikiwand interface.
Wikiwand extension is a five stars, simple, with minimum permission required to keep your browsing private, safe and transparent.