Alokazja amazońska

Alokazja amazońska (Alocasia × mortfontanensis André) – należący do rodziny obrazkowatych (Araceae) mieszaniec dwóch gatunków alokazji: Alocasia longiloba × Alocasia sanderiana^[4][5]. Nazwa gatunkowa jest myląca, roślina ta nie ma nic wspólnego z Amazonią, alokazje pochodzą bowiem z lasów tropikalnych Archipelagu Malajskiego. Mają polską nazwę zakleśń, jednak jest ona mało popularna. Alokazja amazońska jest czasami uprawiana w mieszkaniach i szklarniach jako ozdobna roślina doniczkowa.

Alokazja amazońska

Systematyka[1][2]
Domena	eukarionty
Królestwo	rośliny
Podkrólestwo	rośliny zielone
Nadgromada	rośliny telomowe
Gromada	rośliny naczyniowe
Podgromada	rośliny nasienne
Nadklasa	okrytonasienne
Klasa	Magnoliopsida
Nadrząd	liliopodobne (≡ jednoliścienne)
Rząd	żabieńcowce
Rodzina	obrazkowate
Podrodzina	Aroideae
Rodzaj	alokazja
Nazwa systematyczna
Alocasia × mortfontanensis André Rev. Hort. (Paris) 63: 174 (1891)[3]
Synonimy
Alocasia × amazonica Reark

Morfologia

Pokrój

Bujnie rosnąca bylina o wysokości do 30 cm. Roślina wydziela trujący sok mleczny.

Liście

Duże, pojedyncze, strzałkowate, ciemnozielone, sztywne, błyszczące, o wyraźnej nerwacji, nerwy mają jaśniejszy kolor niż blaszka liściowa (są białe lub żółte). Blaszka liściowa lekko pofałdowana. Liście są głównymi walorami ozdobnymi tej rośliny, która wytwarza ich kilka.

Kwiaty

Drobne, pachnące, zebrane w kolbę. W mieszkaniu zakwita jednak rzadko.

Uprawa

Należy do bardzo trudnych w uprawie, warunkiem sukcesu jest zapewnienie jej warunków jak najbardziej zbliżonych do tropikalnej dżungli.

• Wymagania. Podłoże powinno być żyzne, lekko kwaśne, przepuszczalne. Najlepsza będzie próchniczna ziemia zmieszana z gruboziarnistym piaskiem i obornikiem. Konieczny jest drenaż na dnie doniczki. Wymaga dużej wilgotności powietrza. Doniczkę należy ustawić na podłożu z kamieni stale spryskiwanych wodą lub stale wilgotnego torfu. Ziemia w doniczce nie może przeschnąć, ale nie wolno też jej zalać wodą. Światło powinno być silne, ale rozproszone. Roślinę najlepiej ustawić przy dużym oknie balkonowym, na parapecie źle rośnie. Temperatura powietrza nie może być niższa niż 16 °C, najlepiej zaś rośnie w temperaturze 23–28 °C, zimą lepiej czuje się w temperaturze niższej: 18–20 °C. W wyniku przechłodzenia po ok. 2–3 tygodniach pojawiają się na liściach plamy i liście obumierają.
• Zabiegi uprawowe. Roślinę należy systematycznie spryskiwać wodą. W lecie dobrze jest wynieść roślinę na balkon, gdzie będzie miała więcej światła, ale należy ją ustawić w miejscu zacienionym i osłoniętym od wiatrów. Dobrze czuje się nad oczkiem wodnym. Nawozić należy ją od wiosny do jesieni, najlepiej roztworem gnojowicy. Przesadzać zaleca się corocznie na wiosnę. Doniczka powinna być duża.
• Rozmnażanie. Po kilku latach roślina staje się nieładna, gdyż traci dolne liście. W związku z tym należy ją odnawiać. Najłatwiej zrobić to odcinając ostrym nożem odrosty korzeniowe powstające w nasadach zgrubiałych pędów. Ranę po cięciu zasypuje się sproszkowanym węglem drzewnym, sadzonkę zaś ukorzenia pod folią w temperaturze 25–28 °C.